Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/3523 Esas 2022/11573 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
14.02.1934 sayı gün ve 47/1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına göre de; adlî tatilde görülemeyen davalarla ilgili kararların, adlî tatile rastlayan dönemde tebliği geçerlidir. Ancak tatilde süre işlemeyeceği için, bu durumda mehil adlî tatilin bitiminden itibaren başlayacağı belirtilmiş olup, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 26.11.2013 tarih, 2013-2-272 esas, 2013/524 karar sayılı ilamında da; 5271 sayılı CMK'nın 331. maddesinde, ceza işlerini gören makam ve mahkemelerin her yıl temmuzun yirmisinden ağustosun otuzbirine kadar tatil olunacağı, 2. fıkrasında, anılan makam ve mahkemelerin bu süre içinde, sadece soruşturmaları, tutuklu işlere ilişkin kovuşturmaları ve ivedi sayılacak diğer hususları yerine getirecekleri belirtilmiş, 4. fıkrasında ise, adlî tatile rastlayan sürelerin işlemeyeceği, bu sürelerin tatilin bittiği günden itibaren üç gün uzatılmış sayılacağı ifade edilmiştir. Bu düzenlemelere göre, adlî tatil içinde görülebilen işler yönünden 4. fıkra hükmü uygulanmayacak, bu tür dava ve işlerle ilgili süreler adlî tatil içinde de işleyeceği belirtilmiş olup, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesi tarafından 17/06/2021 tarihinde verilen kararın, sanık ... müdafiine 10.08.2021 tarihinde tebliğ edildiği, sanık ... müdafiinin 07.09.2021 tarihli temyiz dilekçesi ile kararı temyiz ettiği ve sanıkların hükmen tutuklu oldukları anlaşılmakla, mahkemelerin CMK’nın 331/2. maddesinde sadece soruşturmaları, tutuklu işlere ilişkin kovuşturmaları ve ivedi sayılacak diğer hususları yerine getirecekleri belirtilmiş olup bu tür dava ve işlerle ilgili süreler adlî tatil içinde de işleyeceğinden, adli tatilde tebliğ edilen karara ilişkin 15 günlük temyiz süresinden sonra temyiz eden sanık ... müdafiinin, sanık ... müdafiine gerekçeli karar 30.06.2021 tarihinde tebliğ edildiği ve müdafiinin kararı temyiz etmemesi üzerine, gerekçeli kararın cezaevinde sanık ...’a 28.12.2021 tarihinde tebliğ edildiği ve sanığın 29.12.2021 tarihinde hükmü temyiz ettiği, ancak CGK 24.02.2022 tarih, 2022/119 karar sayılı ilamında da bahsedildiği üzere;
7201 sayılı Tebligat Kanun’un 11 . madde yapılan değişiliğe ilişkin (... Ancak, Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun, kararların sanıklara tebliğ edilmelerine ilişkin hükümleri saklıdır) gerekçede ortaya konan sakıncalı hal gerçekleşmiş olmakla, bu suçtan tutuklu bulunan sanığa 7201 sayılı Tabkigat Kanun'un 11/1. madde son cümlesi ve CMK’nın 35/2-3 maddeleri gereğince kararın tebliğ gerektiğinden sanığın temyiz isteminin süresinde olduğu, ancak 5271 sayılı CMK'nın 294. maddesinde düzenlenen, ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır.'' şeklindeki düzenlemede gözetilerek sanık ...’ın temyiz dilekçesinde herhangi bir sebep göstermediğinin anlaşılması karşısında; sanık ... ile sanık ... müdafiinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE, 07/06/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.