Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/3754 Esas 2013/4382 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/3754
Karar No: 2013/4382
Karar Tarihi: 27.02.2013

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/3754 Esas 2013/4382 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu karar, bir hırsızlık suçunun mahkumiyeti ile ilgilidir. Mahkeme, suçun sanık tarafından işlendiğini kabul etmiştir. Ancak, dosyada bazı hataların bulunduğunu ve kanun maddelerinin yanlış uygulandığını tespit etmiştir. Mahkeme kararında ayrıca, sanığın ceza infazı sırasında bazı haklarından yoksun bırakılması gerektiği vurgulanmaktadır. Bu durum, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-c bendinde belirtilen hakları içermektedir.
Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır:
- 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 493/1-son maddesi: Hırsızlık suçunu tanımlar ve cezasını belirler.
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 150/3, 188/1 ve 289/1-e maddeleri: Zorunlu savunmanın nasıl yapılacağını düzenler.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-c bendi: Ceza infazı sırasında hükümlüye tanınan hakları belirler.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 143. maddesi: Suç işlemenin zamanını düzenler.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddesi: Ceza indirimi yapılmasını düzenler.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2013/3754 E. , 2013/4382 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun hükümlü tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- İddianamede sanığa yüklenen müştekiye karşı hırsızlık eylemi nedeniyle 765 sayılı TCK"nın 493/1-son maddesinin uygulanmasının talep edilmesi ve maddede tanımlanan hırsızlık suçunun cezasının alt sınırı itibarıyle beş yıldan fazla hapis cezasını gerektirmesi karşısında; kısa kararın açıklandığı son oturumda zorunlu savunman atanıp, hazır bulundurulmamak suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 150/3, 188/1. ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması,
2-Kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
3- Dosya kapsamındaki tutanaklar ve Kandilli Rasathanesi verilerine göre, sanığın eylemini gece sayılabilecek bir zaman diliminde gerçekleştirmesine rağmen, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesinin uygulanmaması,
4-Hükümlü hakkında TCK"nın 62/1 maddesine aykırı şekilde indirimin 1/6 oranından fazla yapılması,
5-Kesinleşen kararda hüküm altına alınmış ve harç tahsil müzekkeresi kesilmiş yargılama giderlerinin tekrar alınmasına yol açacak şekilde yeniden hükümlüden alınmasına karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre,
Hırsızlık suçundan dolayı sanık hakkında tayin edilen temel ceza üzerinden 2 yıl üzerinden TCK"nın 62. maddesi gereğince 1/5 oranında indirim yapılırken hesap hatası yapılması sonucunda 1 yıl 7 ay 6 gün yerine, 1 yıl 7 ay 4 gün hapis cezası tayini ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlü ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, maddi ceza hukukuna ilişkin infaz aşamasındaki lehe uygulamaların kazanılmış hak oluşturmayacağının gözetilmesine, 27.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.