Anayasal düzeni zorla değiştirmeye kalkışmak - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/3840 Esas 2020/433 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : İstanbul 18. Ağır Ceza Mahkemesinin 17.05.2017 tarih ve 2014/160 - 2017/217 sayılı kararı
Suç : Anayasal düzeni zorla değiştirmeye kalkışmak
Uygulama : 765 sayılı TCK"nın 146/1, 31, 33 maddeleri uyarınca mahkumiyet ve hak yoksunluğuna yönelik mahkeme kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Oluş, mahkemenin kabulü ve dosya kapsamına göre; sanığın 1995 yılı Eylül ayında İstanbul, Şişli, Nişantaşı Caddesindeki Vakkorama adlı binanın 5. katına sanık ..."la birlikte yangın bombası bıraktığı, bombanın patlaması sonucu maddi hasar meydana geldiği; 28.09.1995 tarihinde Maslak İl Jandarma Alay Komutanlığı önünde nöbet tutan iki jandarma erini sanık ..."la birlikte ateş ederek öldürdüğü; 09.01.1996 tarihinde ise ..."da ..., ... ve ..."ü sanık ... ile birlikte öldürdüğü hususları ve suçların gerçekleştirildiği tarihler nazara alındığında; sanığın, "Anayasal düzeni zorla değiştirmeye kalkışmak" suçundan cezalandırılmasına yönelik hükümde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği,
aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın İstanbul 18. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.