Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/2661 Esas 2013/4362 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/2661
Karar No: 2013/4362
Karar Tarihi: 27.02.2013

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/2661 Esas 2013/4362 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında sanık suçlu bulunarak cezalandırılmıştır. Sanık hakkında verilen cezalar arasında 500 TL adli para cezası da bulunmaktadır. Ancak, adli para cezası türü ve miktarına göre kesinleştiği için temyiz edilemez. Diğer suçlara ait cezaların hesaplanmasında da bazı hatalar yapılmıştır. Bu nedenle mahkeme kararı bozulmuş ve cezalar yeniden hesaplanarak onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 50/5. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 5219 sayılı Yasa ile değişik 305/1 maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 317. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 326/2. maddesi

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2013/2661 E. , 2013/4362 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Hükümlünün müşteki ..."a yönelik eylemi nedeniyle hakkında kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Hırsızlık suçundan dolayı tayin edilen 500 TL adli para cezasına ilişkin hükmün 5237 sayılı TCK"nın 50/5. maddesinde öngörülen düzenlemeye göre, hükmolunan cezanın türü ve miktarına göre, 1412 sayılı CMUK"un 5219 sayılı Yasa ile değişik 305/1 maddesi gereğince kesin olması nedeniyle hükmün temyizi olanaklı bulunmadığından 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince hükümlü ..."in temyiz talebinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II- Hükümlünün müşteki ...’e yönelik eylemi nedeniyle hakkında kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinde belirtilen haklardan yoksun kılınma kararı verilmemiş ise de; hükümlülüğün yasal sonucu olup, infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun hükümlü tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Maddi ceza hukukuna ilişkin infaz aşamasındaki lehe uygulamaların kazanılmış hak oluşturmayacağı gözetilerek, hükümlü hakkında 5237 sayılı TCK"nın 141/1 maddesi ile tayin edilen temel ceza üzerinden TCK"nın 62. maddesi ile 1/6 oranında indirim yapılırken, hapis cezasının 10 ay yerine, 9 ay olarak hatalı hesaplanması,
2-5271 sayılı CMK"nın 326/2. maddesi uyarınca birlikte işlenmiş suç nedeniyle mahkum edilmiş olan hükümlülerin sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden de paylarına düşen miktarda eşit olarak sorumlu tutulmaları gerektiğinin düşünümemesi,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlü ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, ek karardaki hüküm fıkrasının 2. maddesindeki 9 ay hapis cezasının, 10 ay hapis cezası olarak düzeltilmesi ve yine hüküm fıkrasından yargılama giderlerinin müteselsilen alınmasına ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine "" hükümlülerin sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı; ortak yargılama giderlerinden de eşit olarak sorumlu tutulmalarına"" cümlesinin eklenmesi ve suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.