Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2008/8976 Esas 2009/11414 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2008/8976
Karar No: 2009/11414

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2008/8976 Esas 2009/11414 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi         2008/8976 E.  ,  2009/11414 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Adana 2. Aile Mahkemesi
    TARİHİ                  :5.3.2008            
    NUMARASI           :Esas no:2007/554     Karar no:2008/222
       
    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm kusur, nafakalar, tazminatlar ve vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle   davalıdan kaynaklanan, davacının kişilik haklarına saldırı niteliğinde bir olayın varlığı kanıtlanamadığından  davacının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
    2-Davalı davadan sonra 11.06.2007 tarihinde ihtar isteğinde bulunmuş, davacının davranışlarını affetmiş, en azından hoşgörü ile karşılamıştır.Bu durumda davacıya kusur yüklenemez. Boşanmaya yol açan olaylarda davalı tamamen kusurludur. 
    Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi mevcut veya beklenen  bir menfaati boşanma yüzünden haleldar olan kusursuz yada daha az kusurlu  tarafın, kusurlu   taraftan uygun bir maddi tazminat isteyebileceğini, 186. maddesi, eşlerin evi birlikte seçeceklerini, birliğin giderlerine güçleri oranında emek ve mal varlıkları ile katılacaklarını öngörmüştür. Toplanan delillerden boşanmaya sebep olan olaylarda maddi tazminat isteyen eşin diğerinden daha ziyade ve eşit kusurlu olmadığı anlaşılmaktadır. Boşanma sonucu bu eş, en azından diğerinin maddi desteğini yitirmiştir. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile kusurları ve hakkaniyet ilkesi (MK.Md,4 BK.md.42 ve 44 ) dikkate alınarak davacı kadın  yararına uygun miktarda maddi tazminat verilmelidir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.       
    3-Sigorta belgelerinden davacı kadının 1.6.2007 tarihinde işinden ayrıldığı anlaşılmaktadır.Mahkemece; davacının kendi isteği ile mi işten ayrıldığı, yoksa işveren tarafından mı işten çıkarıldığı hususu belirlenerek sonucuna göre yoksulluk nafakası hakkında hüküm kurulması gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamıştır.
    4-Karar tarihinde geçerli olan Avukatlık Asgari Ücret tarifesi gözetilmeden davacı yararına eksik vekalet ücreti takdiri de isabetsizdir.
    SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda 2,3 ve 4. bentlerde yazılı nedenlerle BOZULMASINA,  hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise  yukarıda l. bentte açıklanan nedenle ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, iş bu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.11.06.2009 per.

     

     

     

     

       

     

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.