MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, ücret alacağı ve yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının muhasebe sorumlusu olarak davalı işyerinde 01/04/2009 tarihinde işe başladığını, davalı işveren tarafından davacının rızası olmadan Nisan 2010 ayında bir yandan muhasebe işine devam etmesi diğer yandan davalıya ait ... adlı restoranda garsonluk yapmasının zorunlu tutulduğunu, iş akdinde yapılan esaslı değişikliğin yanında davalı işverinin olumsuz tutumuna maruz kaldığını, 2010 Ekim ayından beri ücretini alamaması nedeniyle de haklı nedene dayanarak iş akdine son verdiğini, alacaklarının ödenmediğini iddia ederek, kıdem tazminatı, fazla çalışma, yıllık izin ve ücret alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının işe 31/01/2010 tarihinde başladığını, kendisinden özlük dosyası için istenen belgeleri işe başladıktan 1 yıl geçmesine rağmen getirmediğini ve bu durumun kendi imzası ile verdiği dilekçe ile ortada olduğunu, bu tutumun davacının vurdumduymazlığını ve disiplinsizliğini gösterdiğini, davalı tarafından davacıya işyerindeki disiplinsiz davranışları, işe geç gelmesi vb. durumlar ile ilgili uyarı mahiyetinde 17/05/2011 tarihli ihtarname gönderildiğini, davalı şirket müdürü ... "a davacı tarafından atılan mesajın davacının işyerinde 18/05/2011 tarihinden önce isteyerek ve severek çalıştığına dair kanıt olduğunu ve garson olarak çalışması ile ilgili bir şikayetinin olmadığını, davacının garson olarak çalışmaya zorlanması nedeniyle iş akdini feshettiği iddiasının doğru olmadığını, Nisan 2011 ve Mayıs 2011 aylarına ait bordrolarda davacının işe giriş tarihinin ve ücretinin belli olduğunu, maaşının yasal süresi içinde ödendiğini ve banka dekontlarının bu hususu kanıtlayacağını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile kıdem tazminatı, fazla çalışma, yıllık izin ve ücret alacaklarının davalıdan tahsiline hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçi fazla çalışma ücreti talebinde bulunmuş, mahkemece talebin kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacı tanıklarından biri davalı işyerine yakın işyeri çalışanı olup, diğer davacı tanığı davacıyı çalıştığı işyerinden alışveriş yapması nedeniyle tanıdığını beyan etmiştir. Davalı tanıklarının ise çalışma gün ve saatleri konusunda beyanları yoktur. Fazla çalışma ücreti hesabına esas alınan davacı tanıkları davalı veya komşu işyeri çalışanı olmadıklarından bu durumda davacı işçi işyerinde fazla çalışma yaptığını yöntemince kanıtlayabilmiş değildir. Anılan isteğin reddi gerekirken yazılı şekilde kabulü hatalıdir. Kaldı ki ıslah dilekçesi içeriğine göre davacı Nisan 2010 tarihinden itibaren 14 aylık fazla mesai ücreti talep etmiş olup, hükmedilen fazla mesai alacağında talep de aşılmıştır.
3- Hüküm altına alınan miktarların net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi isabetsizdir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 28/09/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.