Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/159 Esas 2020/2475 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/159
Karar No: 2020/2475
Karar Tarihi: 12.03.2020

Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/159 Esas 2020/2475 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davanın suçu sahte fatura düzenlemekti ve sanık mahkum edildi. Temyiz istemi sahte fatura kullanma suçuna yönelik olmasına rağmen mahkeme tarafından sahte fatura düzenleme suçuna hükmedildi. Sanık bir takvim yılı içinde birden fazla sahte fatura düzenlediğinden zincirleme suç oluştuğu ve TCK'nin 43. maddesi hükümlerinin uygulanması gerektiği görülmedi. 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi ise Anayasa Mahkemesi'nin bir iptal kararı sonrası yeniden değerlendirilmeliydi. Deliller yeterli olduğu için suç sabit görüldü ve cezalandırıldı. Kanun maddeleri olarak TCK'nin 43. ve 53. maddelerine atıfta bulunuluyor.

11. Ceza Dairesi 2018/159 E. , 2020/2475 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Cumhuriyet savcısının 19.03.2015 tarihli temyiz isteminin açıkça sahte fatura kullanma suçuna yönelik olduğu, mahkeme tarafından sahte fatura düzenleme suçundan hüküm kurulduğu, sahte fatura kullanma suçundan ve temyize konu edilebilecek hüküm olmadığından, sanığın temyiz talebi ile sınırlı olarak yapılan incelemede;
Aynı takvim yılı içinde birden fazla sahte fatura düzenleme eyleminin zincirleme suç oluşturduğu ve sanık hakkında TCK"nin 43. maddesi hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamış; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamada toplanan deliller, gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak, yüklenen suçun sübutu kabul, kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 12.03.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.