5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/722 Esas 2021/7189 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/722
Karar No: 2021/7189

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/722 Esas 2021/7189 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, bir asliye ceza mahkemesinde görülen ve sanığın 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçundan hüküm giydiği bir davayı konu almaktadır. Temyiz edilen dosyada yer alan hükümlerden biri, sanığın çağrı kağıdına rağmen duruşmaya gelmediği takdirde yokluğunda hüküm verileceği meşruhatının içeren davetiye ile çağrılması gerektiği, ancak sanık adına çıkartılan tebligatta bu meşruhata yer verilmediği için sanığın savunma hakkının kısıtlandığı şeklindedir. Diğer bir hüküm ise sanık lehine olan 7242 sayılı Yasaya eklenen \"Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir.\" şeklindeki düzenlemenin söz konusu olmasıdır. Ayrıca, hüküm niteliğinde olmayan ve müsadereye ilişkin kararın hukuken henüz varlık kazanmadığı belirtilmiştir. Kararda, 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: CMK'nun 231/5, 231/1, 5271; 5607 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrası ve 3/22. maddesi; 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasaya eklenen 62. ve 63. maddeleri.

7. Ceza Dairesi 2019/722 E. , 2021/7189 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-5271 sayılı CMK"nun 231/5. maddesi uyarınca açıklanması geri bırakılan hükmün, CMK"nun 231/1. maddesi gereğince denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlenmesi halinde açıklanabilmesi için, usulüne uygun çağrı kağıdı tebliğine rağmen duruşmaya gelmediği takdirde, yokluğunda karar verileceği meşruhatını içeren davetiye ile sanığın duruşmaya çağrılması gerektiği, ancak dosyanın incelemesinde sanık adına çıkartılan tebligatta bu meşruhata yer verilmediği halde yargılamaya devamla hükmün açıklanması suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
2-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
3-Kısa süreli hapis cezası ertelenmeyen sanık hakkında hapis cezasının kanuni sonucu olan TCK"nun 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluğu hükümlerinin uygulanmaması,
4-Sanık hakkında verilen 14/03/2013 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının henüz hukuken varlık kazanmadığı, hüküm niteliğinde olmadığı, askıda olduğundan müsadereye ilişkin kararın bu aşamada infaz edilemeyeceği, bu haliyle infazı mümkün bulunmadığı, bu nedenle açıklanan hükümde iddianamede müsaderesi talep edilen davaya konu eşya ve nakil aracı hakkında denetime ve infaza olanak verecek biçimde yeniden bir karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01.06.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.