Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2020/3787 Esas 2020/7747 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi


MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi


Davacılar vekili tarafından, davalılar aleyhine 17/11/2015 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 28/06/2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Hazine vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, ortaklığın giderilmesi istemine ilişkindir.
Davacılar vekili; ...İli, ...İlçesi, ...Mahallesi’nde kain 50 parsel sayılı taşınmazdaki ortaklığın giderilmesini talep ve dava etmiştir.
Bir kısım davalılar vekili, ortaklığın mümkünse aynen değilse satış suretiyle giderilmesini istediklerini dile getirmiştir.
Mahkemece, “davanın kabulü ile ...İli, ... İlçesi, .... Mahallesi’nde kain 50 parsel sayılı taşınmazdaki ortaklığın genel açık arttırma sureti ile satış yoluyla giderilmesine” karar verilmiştir.
Hükmü, davalı ... vekili temyiz etmiştir.
Paydaşlığın (ortaklığın) giderilmesi davaları, paylı mülkiyet veya elbirliği mülkiyetine konu taşınır veya taşınmaz mallarda paydaşlar (ortaklar) arasında mevcut birlikte mülkiyet ilişkisini sona erdirip ferdi mülkiyete geçmeyi sağlayan, iki taraflı, tarafları için benzer sonuçlar doğuran davalar olup, sonuçta kazanan ve kaybeden taraftan söz edilemeyeceğinden yargılama giderleri ve vekalet ücretinin taraflara payları oranında yükletilmesi; karar ve ilam harcının ise dava konusu taşınmazın satış bedeli üzerinden hesap edilip taraflardan payları oranında tahsiline karar verilmesi gerekir.
492 sayılı Harçlar Kanununun eki Tarifenin "Karar ve İlam Harcı" başlığı altında düzenlenen 1. maddesinin (c) fıkrası uyarınca bir gayrimenkulün hissedarlar arasında satış suretiyle şuyuun izalesine dair hükümlerde gayrimenkulün satış bedeli üzerinden binde 11,38 oranında, menkul niteliğindeki mallar üzerindeki paydaşlığın satış suretiyle giderilmesine karar verilmesi halinde ise 2. maddesinin (a) fıkrası hükmü uyarınca maktu harç ile yetinilmesi gerekir
Öte yandan taraflar arasında Hazine’nin bulunması halinde ise Harçlar Kanununun 13/j maddesi gereğince Hazine harçtan muaf olduğundan bu hususun göz önünde bulundurulması gerekmektedir.
Somut olaya gelince; mahkemece ortaklığın giderilmesine karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamakla birlikte 50 parsel sayılı taşınmazda hissedar Hazinenin Harçlar Kanununun 13/j maddesi gereğince harçtan muaf olduğu halde harçla yükümlü tutulması ve hükmün 4.bendinde infazda tereddüte neden olacak şekilde satış bedeli üzerinden alınacak harç miktarının hem % 11,38 hem de (binde 11,38) olarak gösterilmiş olması doğru değil ise de; bu hususlar kararın bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438/7.maddesi gereğince hüküm sonucunun aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı Hazine vekilinin temyiz itirazlarının kabülü ile hüküm sonucunun 4.bendinde yer alan "% 11,38” kelimelerinin hükümden çıkarılmasına, yine 4.bentte yer alan “mahsubuna” kelimesinden sonra gelmek üzere “Hazine harçtan muaf olduğundan Hazine payına düşen kısım çıkarıldıktan sonra geri kalan harcın tapu kaydındaki payları oranında hazine dışındaki paydaşlardan alınmasına" sözcüklerinin eklenmesine; hükmün DÜZELTİLMİŞ ve DEĞİŞTİRİLMİŞ bu şekli ile ONANMASINA, 25.11.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.