Kararı Veren
Yargıtay Dairesi : 12. Ceza Dairesi
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 365-385

Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçundan sanıklar ... ve ..."ın CMK"nın 223/2-a maddesi uyarınca beraatlerine ilişkin Giresun 2. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 22.02.2013 tarihli ve 351-111 sayılı hükümlerin, katılan vekili temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 12. Ceza Dairesince 07.07.2014 tarih ve 607-16665 sayı ile;
"...Şikâyetçinin telefon numarasını hukuka aykırı olarak yayan sanık ... ile telefon numarasını hukuka aykırı olarak ele geçiren sanık ..."un eyleminin, TCK"nın 136/1. maddesine uyan verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçunu oluşturacağı gözetilmeden, ayrı ayrı mahkûmiyetleri yerine, "Telefon numarası vermek şeklinde gerçekleşen eylemin kişisel verilerin ele geçirilmesi ve yayılması olarak değerlendirilemeyeceği" biçimindeki gerekçeyle beraatlerine karar verilmesi," isabetsizliğinden oy çokluğuyla bozulmasına karar verilmiş,
Daire Üyeleri ....; “...Yerel Mahkenenin beraat kararının yerinde olduğunu düşündüğümüzden sayın çoğunluğun telefon numarasını alma veya vermeyi TCK"nın 136. madde kapsamında suç olarak değerlendiren görüşüne katılmıyoruz." düşüncesi ile karşı oy kullanmışlardır.
Giresun 2. Asliye Ceza Mahkemesi 11.11.2014 tarih ve 556-594 sayı ile; bozma nedenine uymayarak önceki hükümlerdeki gibi sanıkların beraatlerine karar vermiştir.
Bu hükmün de Cumhuriyet savcısı ve katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18.02.2017 tarihli ve 197099 sayılı "Bozma" istekli tebliğnamesiyle dosya, 6763 sayılı Kanun"un 36. maddesiyle değişik CMK"nın 307. maddesi uyarınca kararına direnilen daireye gönderilmiş, aynı madde uyarınca inceleme yapan Yargıtay 12. Ceza Dairesince, Yerel Mahkemece mahkemece verilen kararın direnme kararı niteliğinde olmadığı, yeni hüküm olduğu değerlendirilerek yapılan inceleme sonucunda, 14.06.2017 tarih ve 2087-5131 sayı ile; "...Sanıkların aleyhe bozma ilamına karşı diyeceklerinin tespitinin gerektiği ve ısrar edilen önceki hükümler beraat dahi olsa sanıklardan aleyhe bozmaya karşı diyecekleri sorulmadan direnme kararı verilemeyeceği gözetilmeksizin, sanık ... adına çıkarılan davetiyenin bilâ tebliğ ve sanık ... hakkındaki istinabe evrakının bilâ ikmal iadesinin ardından sanıkların bozma ilamına karşı beyanlarının alınmasından vazgeçilerek karar verilmesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması," isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Yerel Mahkeme ise 23.05.2018 tarih ve 365-385 sayı ile; bozmaya direnerek önceki hükümlerde olduğu gibi sanıkların beraatlerine karar vermiştir.
Bu hükümlerin de Cumhuriyet savcısı ve katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 14.01.2019 tarihli ve 83699 sayılı “Bozma” istekli tebliğnamesiyle dosya, kararına direnilen Daireye gönderilmiş, inceleme yapan Yargıtay 12. Ceza Dairesince 04.12.2019 tarih ve 12708-11398 sayı ile, direnme kararının yerinde görülmemesi üzerine Yargıtay Birinci Başkanlığına iade edilen dosya, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
Sanık ... hakkında tehdit ve şantaj suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar itiraz edilmeksizin kesinleşmiş olup direnmenin kapsamına göre inceleme, sanıklar ... ve ... hakkında verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçundan verilen beraat hükümleri ile sınırlı olarak yapılmıştır.
Özel Daire ile Yerel Mahkeme arasında oluşan ve Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; aleyhe olan bozma kararına karşı sanıkların beyanı alınmadan direnme kararı verilip verilemeyeceğinin belirlenmesine ilişkin ise de Yargıtay İç Yönetmeliği’nin 27. maddesi uyarınca öncelikle, Yerel Mahkeme kararının "yeni hüküm" niteliğinde olup olmadığının değerlendirilmesi gerekmektedir
Ceza Genel Kurulunun süreklilik kazanmış uygulamalarına göre şeklen direnme kararı verilmiş olsa dahi;
a) Bozma kararı doğrultusunda işlem yapmak,
b) Bozma kararında tartışılması gerektiği belirtilen hususları tartışmak,
c) Bozma sonrası yapılan araştırma, inceleme ya da toplanan yeni delillere dayanmak,
d) Önceki kararda yer almayan ve daire denetiminden geçmemiş olan yeni ve değişik gerekçe ile hüküm kurmak,
Suretiyle verilen hüküm, direnme kararı olmayıp yeni bir hükümdür. Bu nitelikteki bir hükmün temyiz edilmesi hâlinde ise incelemenin Yargıtayın ilgili dairesi tarafından yapılması gerekmektedir.
İncelenen dosya kapsamından;
Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçundan sanıkların beraatlerine ilişkin hükümlerin Yargıtay 12. Ceza Dairesince 14.06.2017 tarih ve 2087-5131 sayı ile; Yerel Mahkemenin 11.11.2014 tarihli ve 556-594 sayılı direnme kararına konu hükümlerinin, aleyhe olan bozmaya karşı sanıkların beyanı alınmadan yargılamaya devam edilerek hüküm kurulması isabetsizliğinden bozulmasından sonra yargılama yapan Yerel Mahkemece, Özel Dairenin bozma kararı doğrultusunda sanıkların beyanlarının alındığı ve bu beyanlara dayanılmak suretiyle "...Mahkememizce verilen 11.11.2014 tarih, 2014/556 esas, 2014/594 karar sayılı beraat kararı usul ve yasaya uygun olduğundan verilen kararda direnilmesine" şeklindeki açıklamalar ile sanıkların atılı suçtan beraatlerine karar verildiği anlaşılmaktadır.
Bu itibarla, Yerel Mahkemenin son uygulaması direnme kararı niteliğinde olmayıp bozma gereği yerine getirilmeye çalışılarak önceki hükümde yer almayan ve bozmadan sonra elde edilen delile dayanılarak yeni ve değişik gerekçelerle hüküm kurulmuş olması nedeniyle "yeni hüküm" niteliğinde olduğundan, bu yeni hükmün doğrudan Ceza Genel Kurulunca incelenmesi mümkün değildir. Bu nedenle, dosyanın temyiz incelemesi için Özel Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Giresun 2. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 23.05.2018 tarihli ve 365-385 sayılı karar "yeni hüküm" niteliğinde olduğundan, dosyanın temyiz incelemesi için Yargıtay 12. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİ EDİLMESİNE, 17.03.2020 tarihinde yapılan müzakerede oy birliğiyle karar verildi.