Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/33914 Esas 2013/4261 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/33914
Karar No: 2013/4261
Karar Tarihi: 26.02.2013

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/33914 Esas 2013/4261 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın hırsızlık suçuyla mahkumiyeti kararlaştırılmıştır. Mahkeme, sanığın aracın kilitli kapısını açtığını belirleyerek TCK'nın 142/1-e maddesi uyarınca hüküm vermiştir. Sanığın ilamının infaz tarihi ve süresi göz önünde bulundurulmadan aynı yasanın 58. maddesiyle ceza verilmesinin hatalı olduğu belirtilmiş ve bu nedenle karar bozulmuştur. Yeniden yargılama yapılmasına gerek olmadığından, sanığın cezası 5237 sayılı Yasanın 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilecektir. Kanun maddeleri 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b ve 142/1-e maddeleri, 58/6. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesidir.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/33914 E. , 2013/4261 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın, müştekiye ait aracın kilitli kapısını açtığının anlaşılması karşısında sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 142/1-b maddesi yerine 142/1-e maddesi ile uygulama yapılması sonuç ceza değişmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın tekerrüre esas alınan ilamının infaz tarihinin 19.12.2004 olması ve 3 yıllık sürenin geçmiş olması sebebiyle sanık hakkında aynı yasanın 58. maddesi ile uygulama yapılamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasındaki cezanın 5237 sayılı Yasanın 58/6. maddesine göre mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ilişkin bölümün karardan çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.