MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, ceza verilmesine yer olmadığına, mahkumiyete dair
katılan sanık ... müdafii

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ... hakkında iddianame içeriğinde anlatılan .... ve ....’ya yönelik kasten yaralama ve hakaret eylemleri nedeniyle bir hüküm kurulmamış ise de, zamanaşımı süresince hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
1) Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında verilen dava sonuçlandırıcı nitelikte olmayan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara karşı 5271 sayılı CMK"nin 231/12. maddesi gereğince itiraz kanun yoluna gidilebilecek olup, CMK"nin 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma başvuranların haklarını ortadan kaldırmayacağından, sanık müdafiinin temyiz talepleri itiraz niteliğinde kabul edilerek, itiraz merciince karar verilmek üzere, dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) O yer Cumhuriyet savcısının sanık ... hakkında .... ve ....’yu kasten yaralama ve hakaret suçlarından verilen cezalandırılması talebinin reddine ilişkin karar ile sanık ... hakkında katılan ...’yu kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
O yer Cumhuriyet savcısının hazır bulunduğu 12.11.2014 tarihli duruşmada tefhim edilen hükme karşı 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi uyarınca halen yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"un 310. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 11.12.2014 tarihli dilekçe ile yaptığı temyiz talebinin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme aykırı REDDİNE,
3) Sanık ... hakkında katılan ... ile müştekiler ... ve ...’a yönelik hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığına dair karar ile sanık ... hakkında müşteki ...’e yönelik hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığı kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hakaret suçunun haksız bir fiile tepki olarak işlenmesi halinde ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi halinde temel cezaya hükmedilmeden 5237 sayılı TCK’nin 129/1. maddesi uyarınca, karşılıklı olarak işlenmesi nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi halinde ise temel cezaya hükmedilmeden 129/3. maddesi uyarınca doğrudan ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ile katılan sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeple, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hükmün sanık ... hakkında hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığına dair kararların verildiği (D) bölümünün (1,2 ve 3.) paragraflarının hükümden çıkartılarak (D) başlığı altında ayrı bir paragraf olarak “Sanık ...’nın katılanlar ..., ... ve ...’a yönelik üzerine atılı ve sabit olan hakaret suçunun haksız bir fiile tepki olarak işlenmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 129/1. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına” ibaresinin eklenmesi, yine hükmün sanık ... Zorlu hakkında hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığına dair kararın verildiği E bölümünün (1.) paragrafındaki “sanık ...’nun sanık ...’e karşı” ibaresinin çıkartılarak (E) bölümünün sonuna (4.) paragraf olarak “Sanık ...’nun müşteki ...’e yönelik üzerine atılı ve sabit olan hakaret suçunun karşılıklı olarak işlenmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 129/3. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
4) Sanık ... hakkında katılan ...’yu kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) 5237 sayılı TCK"nin 61. maddesindeki ölçütlere göre sanığın kastının yoğunluğu, suç işleme sebep ve saikleri, katılan ... hakkında düzenlenen adli rapor içeriğindeki yaralanmanın niteliğine göre meydana gelen zararın ağırlığı nazara alındığında, katılan ...’i basit tıbbi müdahale ile giderilemez şekilde yaralayan sanığın TCK"nin 86/1. maddesi uyarınca temel cezası belirlenirken, TCK’nin 3/1. maddesindeki ölçülülük ilkesine nazara alınarak makul bir oranda alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayini gerekirken, yerinde olmayan gerekçe ile azami orana yakın bir cezanın belirlenmesi suretiyle sanığa fazla ceza tayini,
b) Katılanın beden veya ruh bakımından kendisini savunamayacak durumda olup olmadığına ilişkin adli raporunun alınmadığı ve bu konuda dosyaya yansıyan herhangi bir bilgi de bulunmadığı halde, “Zeynep’in kısa boylu, zayıf, 7-8 yıl önce eşini kaybetmiş olması nedeniyle psikolojik durumundaki bitkinlik her duruşmada mahkememizce gözlenmiş” şeklindeki yerinde olmayan gerekçelerle sanığın TCK’nin 86/1. maddesi uyarınca verilen temel cezasında beden veya ruh bakımından kendisini savunamayacak kişiye karşı işlendiğinden bahisle artırım yapılması suretiyle sanığa fazla ceza tayini,
c) Katılan ... ile soruşturma aşamasında dinlenilen tanık ....’nun beyanları ve bu beyanları doğrulayan katılana ait adli raporlara göre, sanığın katılanın boğazını sıktıktan sonra ayrıca TCK’nin 6/1-f maddesi uyarınca silahtan sayılan taş atmak suretiyle katılanı sırt kısmından da yaraladığının anlaşılması karşısında, TCK’nin 86/1. maddesi uyarınca verilen temel cezasında TCK’nin 86/3-e maddesi uyarınca artırım yapılmaması suretiyle sanığa eksik ceza tayini,
d) Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre,
e) Katılanın beden veya ruh bakımından kendisini savunamayacak durumda olması nedeniyle sanığın TCK’nin 86/1. maddesi uyarınca verilen temel cezasında yarı oranında artırım yapılan paragrafında uygulama maddesinin TCK’nin 86/3-b maddesi yerine TCK’nin 86/3-e maddesi olarak gösterilmesi,
f) Sanığın TCK"nin 86/1. maddesi uyarınca temel ceza olarak verilen 2 yıl 6 ay hapis cezasının, TCK"nin 86/3-e maddesi uyarınca yarı oranında artırıldığında “3 yıl 9 ay hapis cezası” ile cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken hesap hatası yapılarak “3 yıl 3 ay hapis cezası” ile cezalandırılmasına ve TCK"nin 29. maddesi uyarınca (1/4) oranında indirildiğinde sonuç ceza olarak “2 yıl 9 ay 22 gün hapis cezası” ile cezalandırılması yerine “2 yıl 5 ay 7 gün hapis cezası” ile cezalandırılmasına karar verilmesi suretiyle, sanık hakkında eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 05.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.