Esas No: 2020/33116
Karar No: 2022/11772
Karar Tarihi: 08.06.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/33116 Esas 2022/11772 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, mağdur ile aynı evde yaşayan tanık tarafından geçici olarak verilen anahtar ile hırsızlık suçu işlemiştir. Mahkeme, sanığın eyleminin TCK'nın 142/2-d. maddesinde tanımlanan suçu oluşturduğunu belirtmiştir. Ancak, hükmün açıklanması sırasında TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklik de dikkate alınarak, hak yoksunlukları uygulanacaktır. Temyiz itirazları reddedilerek, hüküm onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 142/2-d. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
- 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdur ile aynı evde yaşayan tanık ...’in suç tarihinden önceki bir zamanda, kalmakta oldukları evin anahtarını geçici olarak sanığa verdikleri, yine aynı evde yaşayan diğer tanık ...’in bir süre sonra anahtarı getirmesini sanıktan istediği, ancak sanığın anahtarı teslim etmediği ve sanığın suç tarihi olan 08/03/2013 günü, mağdur ile tanıkların evde olmamalarından yararlanarak haksız yere elde bulundurduğu anahtar ile evin kapısını açıp hırsızlık suçunu işlediğinin anlaşıldığı olayda, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK'nın 142/2-d. maddesinde tanımlanan suçu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanun'un 142/1-b. maddesi ile uygulama yapılması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 08/06/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
