9. Hukuk Dairesi 2014/13989 E. , 2015/26368 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ile harcırah alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde teknik şef olarak çalışırken bir kısım hak edişlerinin ödenmediğini ileri sürerek, fazla çalışma, hafta tatili-genel tatil ve harcırah alacağının tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının tüm yasal haklarının ödendiğini, resmi tatil ve hafta tatili alacağının bulunmadığını, fazla mesai yapılmadığını, şehir dışı çalışmalarda harcırah uygulamasının bulunmadığını, yol, yemek ve konaklama masraflarının davalı şirketçe karşılandığını, zamanaşımı süresinin de dikkate alınması gerektiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, tanık beyanlarına göre davacının haftalık yasal 45 saatlik çalışma süresini aşan 10 saat fazla mesai yaptığı, davalı işverence sunulmuş işe giriş çıkış çizelgeleri incelendiğinde davacının ne resmi bayram günlerinde ne de dini bayram günlerinde işyerinde çalışmadığının görüldüğü, tanık beyanlarının da davalı iş yerinde bayram günlerinde ve pazar günlerinde çalışma yapılmadığı ve davacının haftada bir gün izin kullandığının doğrulandığı, bu nedenle davacının genel tatil ve hafta tatili ücret alacağı talebini kanıtlayamadığı, harcırah bedeline ilişkin bir tanık beyanı olmayıp ödeme miktarıyla ilgili de veri olmadığından bu talebin de reddi gerektiği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilip fazla çalışma ücretine hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı taraf dava dilekçesindeki tüm alacak kalemleri için toplam 20.000 TL istemiş olup hangi kalemde ne miktar talebi olduğunu açıklamamıştır. Yargılama sırasında talep miktarlarını artırıp davasını ıslah etmiş ise de yine hangi alacak kaleminde ne miktar artırım yaptığını açıklamadan toplam artırım miktarını göstermiştir.
Mahkemece, davacının talepleri ayrıştırılıp hangi kalem alacak için ne kadar istendiği açıklattırılmadan hüküm kurulması hatalıdır.
3-Hükme esas alınan bilirkişi raporunda ıslaha karşı yapılan zamanaşımı savunması değerlendirilirken dava dilekçesi ile talep edilen kısımların zamanaşımı def"inden etkilenmeyeceğinin gözetilmemesi hatalıdır.
4-Yargılamadaki ilk oturumda 3 klasör işyeri evrakının ibraz edildiği belirtilmiş ise de Dairemizce yapılan incelemede aynı davalıya karşı benzer taleplerle açılan ve aynı gün Dairemizde incelenen aynı Mahkemenin 2010/281 E. 2014/55 K. Sayılı dosyası arasında 1 klasör içinde 2006 yılına ait işyeri giriş çıkış kaydı olduğu, başkaca klasör bulunmadığı görülmüştür.
Mahkemece fazla çalışma hesabına konu olan döneme ait varsa tüm işe giriş-çıkış kayıtları dosya arasına alınıp, kayıt olan dönemler için kayıtlara göre; kayıt olmayan dönemler içinse tanık beyanlarına göre fazla çalışma ücreti hesaplattırılmalıdır. Tanık beyanları ile mevcut kayıtların ortalamasına göre haftalık fazla çalışma saati belirleyen rapora itibar edilmesi de hatalıdır.
5-Davacı taraf iş sözleşmesine göre haftalık çalışma saattinin 40 saat olarak belirlendiğini ve fazla çalışma ücreti hesabında bu düzenlemenin dikkate alınması gerektiğini ileri sürmüş olup, davacının bu iddiası karşısında varsa bahsedilen iş sözleşmesinin ibrazı istenip sunulduğu takdirde değerlendirilmesi gerekmektedir. Eksik inceleme ve araştırma ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 28/09/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.