Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/9136 Esas 2020/2467 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/9136
Karar No: 2020/2467
Karar Tarihi: 12.03.2020

Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/9136 Esas 2020/2467 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, aynı takvim yılı içinde birden fazla sahte fatura düzenleme suçu işlemiştir. Mahkeme, sanığın eylemlerinin zincirleme suç oluşturduğunu ve TCK'nin 43. maddesi hükümlerinin uygulanması gerektiği konusunda yanılmıştır. Ayrıca, sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğu süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği göz önünde bulundurulmamıştır. Ancak, bu isabetsizlik Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiştir. Deliller toplanmış, suçlar kabul edilmiş, cezayı azaltıcı nedenler takdir edilmiş ve savunma reddedilmiştir. Hükmün isabetsizliği bulunmadığından temyiz nedenleri reddedilmiş ve hüküm ONANMIŞTIR.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 43. maddesi
- Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, 3. fıkrası, 1-c bendi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu.

11. Ceza Dairesi 2017/9136 E. , 2020/2467 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Aynı takvim yılı içinde birden fazla sahte fatura düzenleme eyleminin zincirleme suç oluşturduğu ve sanık hakkında TCK"nin 43. maddesi hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, sanığın eylemlerinin tek suç kabul edilerek defter ve belgeleri ibraz etmemek suçundan hüküm kurulmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamış; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki "velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemiş olması isabetsizliğinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak; yüklenen suçların sübutu kabul edilmiş, oluşa ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin olunmuş, cezayı azaltıcı nedenin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunma inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiriler dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 12.03.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.