Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/987 Esas 2020/1947 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/987
Karar No: 2020/1947

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/987 Esas 2020/1947 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen boşanma davası kararı temyiz edilmiştir. Mahkeme, tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlar, olaylardaki kusur dereceleri, kişilik haklarına yapılan saldırı ve ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatleri dikkate alarak, davacı kadın lehine maddi ve manevi tazminatın yanı sıra boşanma kararı vermiştir. Ancak, Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri göz önünde bulundurulmadan hüküm verildiği gerekçesi ile karar bozulmuştur.
Detaylı kanun maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi: Kişilik haklarına saldırı halinde tazminat hakkı doğar. Tazminatın miktarı hakkaniyete uygun olarak takdir edilir.
- Türk Borçlar Kanunu'nun 50. maddesi: Zarar gören kişi, zararın giderilmesini talep edebilir.
- Türk Borçlar Kanunu'nun 51. maddesi: Zararın miktarının tespiti hakkaniyet kurallarına göre yapılır.

2. Hukuk Dairesi 2020/987 E. , 2020/1947 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat çoktur. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 09.03.2020 (Pzt.)