Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2014/24203 Esas 2017/10436 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/24203
Karar No: 2017/10436
Karar Tarihi: 09.05.2017

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2014/24203 Esas 2017/10436 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, yöneticisi olduğu sitede sakinlerden tahsil ettiği aidatlardan bir kısmını nereye harcadığını ispat edemediği ve uhdesine geçirdiği iddia edilen olayda hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir. Sanığın suçu işlediği sabit görülmüş, farklı zamanlarda tahsil ettiği paraları uhdesine geçirdiği anlaşılmıştır. Mahkeme, TCK'nın 155/2, 62, 52 ve 50. maddeleri uyarınca sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, sanığın 43. madde uyarınca teselsül hükümleri uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Karar, yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve mahkemenin kanaat ve takdirine göre verilmiştir.
Kanun maddelerinin açıklamaları:
- TCK'nın 155/2. maddesi: Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun cezasını düzenlemektedir. Bu maddeye göre, suç, hizmet veya görevi nedeniyle kendisine verilen bir şeyi zimmetine geçirmek, haksız olarak elde etmek veya başkasına vermeyi yerine getirmemek suretiyle işlenirse, altı aydan üç yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.
- TCK'nın 62. maddesi: Suçun oluşması için gereken kusur hallerini düzenlemekted

15. Ceza Dairesi 2014/24203 E. , 2017/10436 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 62, 52, 50. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Sanığın hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın yöneticisi olduğu sitede sakinlerden tahsil ettiği aidatlardan bir kısmını nereye harcadığını ispat edemediği ve bu suretle uhdesine geçirdiği iddia edilen olayda;
Sanık savunması, katılan beyanı, site defter ve belgeleri, faturalar, bilirkişi raporları, dosya kapsamı ve delil durumuna göre sanığın atılı suçu işlediği sabit olup mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş, sanığın farklı zamanlarda tahsil ettiği paraları uhdesine geçirdiğinin anlaşılması karşısında TCK"nın 43. maddesi uyarınca teselsül hükümleri uygulanması gerekirken uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın eksik inceleme ve çelişkili bilirkişi raporları ile hüküm kurulduğuna dair temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 09/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.