Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/29576 Esas 2022/11825 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hükme yönelik sanık müdafii Av. ...'ın temyiz talebinin incelenmesinde;
Hüküm, soruşturma aşamasında baro tarafından görevlendirilen Av. ... tarafından temyiz edilmiş ise de, sanığın vekaletname vererek kendisine vekil tayin ettiği, bu itibarla zorunlu müdafiinin görevinin sona ermiş olduğu ve hükmü temyiz yetkisi bulunmadığından, sanık müdafii Av. ...'ın temyiz talebinin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2- Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hükme yönelik sanığın temyiz talebinin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 08/06/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.