Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/672 Esas 2020/1939 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/672
Karar No: 2020/1939

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/672 Esas 2020/1939 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi'nde görülen bir boşanma davası sonucunda verilen karar temyiz edilmiştir. Mahkeme, davacı-karşı davalı erkeğin tüm itirazlarının yerinde olmadığını ancak davalı-karşı davacı kadının tazminat ve nafaka miktarları ile ilgili itirazlarının kabul edilmesi gerektiğine karar vermiştir. Mahkeme, kadına takdir edilen maddi ve manevi tazminatın az olduğunu ve daha uygun miktarda tazminat takdiri yapılması gerektiğini, ayrıca yoksulluk nafakasının da az olduğunu ve daha uygun miktarda nafakaya hükmedilmesi gerektiğini belirtmiştir. Kararda, Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri de dikkate alınması gerektiği vurgulanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi: Hakkaniyet ilkesi
- Türk Borçlar Kanunu'nun 50. maddesi: Zararın tazmini
- Türk Borçlar Kanunu'nun 51. maddesi: Kişilik haklarına yapılan saldırılarda tazminat

2. Hukuk Dairesi 2020/672 E. , 2020/1939 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, kadın yararına hükmedilen tazminatlar ile nafakalar yönünden; davalı-karşı davacı kadın tarafından ise tazminatlar ve nafakaların miktarları yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacı-karşı davalı erkeğin tüm, davalı-karşı davacı kadının ise aşağıdaki bentler dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
3-Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre davalı-karşı davacı kadın yararına hükmedilen yoksulluk nafakası azdır. Mahkemece Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun miktarda nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen bölge adliye mahkemesi kararının yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın Erdoğan"a yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 267.80 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Semiye"ye geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 09.03.2020 (Pzt.)