MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik (3 kez), zincirleme tefecilik (1 kez), bedelsiz senedi kullanma, tehdit
HÜKÜM : Bedelsiz senedi kullanma suçundan açılan kamu davasının reddi, zincirleme biçimde tefecilik ve tehdit suçlarından mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanıktan faiz karşılığı ödünç para aldığı iddia edilen ... ve ..."in tefecilik suçunun zarar göreni oldukları ve bu sıfatlarının gereği olarak CMK’nın 233 ve 234. maddeleri gereğince davaya katılma ve kanun yoluna başvurma hakları bulunduğu gözetilmeden, 13/04/2011 tarihli duruşmada davaya katılan olarak kabullerine karar verildikten sonra 11/05/2011 günlü celsede bu sıfatlarının kaldırılmasında isabet görülmemiş ise de; vekillerinin temyiz dilekçelerinin katılma iradesini ortaya koyduğu da gözetilerek, CMK"nın 237/2 ve 260/1. maddeleri gereğince davaya katılmalarına, temyiz dilekçelerinin içeriğine göre bedelsiz senedi kullanma suçundan açılan kamu davasının reddine ilişkin hükme yönelik bir temyiz talebinin bulunmadığı anlaşılmakla, incelemenin katılanlar ..., Halil ve Mehmet vekillerinin tefecilik, sanık müdafin ise tefecilik ve tehdit suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık hakkında tefecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Bir suç işleme kararının icrası kapsamında tefecilik suçunu değişik zamanlarda birden fazla gerçekleştirdiği anlaşılan sanık hakkında TCK"nın 43/1. maddesinin uygulandığı ve Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 16/12/2008 gün ve 2008/146-235 sayılı Kararında ifade edildiği üzere, tefecilik suçunda ancak el konulmuş olması halinde bu suçun konusunu oluşturan değer niteliğindeki ana paranın TCK"nın 55/1. maddesi uyarınca müsadere edilebileceği, bu bakımdan sanık hakkında kurulan hükümde TCK"nın 55/1. maddesinin uygulanmamasında ve TCK"nın 43/1. maddesinin ise uygulanmasında bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamede bozma öneren düşünceye iştirak edilmemiş, TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararı doğrultusunda uygulanmasının da infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma, yapılan yargılama göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanık müdafi ile katılanlar vekillerinin temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonuca göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.