Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2016/1530 Esas 2017/1799 Karar Sayılı İlamı

Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 2016/1530
Karar No: 2017/1799
Karar Tarihi: 20.12.2017

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2016/1530 Esas 2017/1799 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara 12. İş Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda, mahkeme davanın kabulüne karar verdi. Ancak, davalı taraf tarafından yapılan temyiz başvurusu sonucunda Yargıtay 21. Hukuk Dairesi, kararı bozdu. Yeniden yapılan yargılamada, mahkeme önceki kararında direndi. Davalı tarafın temyiz başvurusunda bulunması halinde, hesaplanacak nispi karar harcının dörtte biri oranında temyiz ilam harcı ve temyiz başvuru harcı alınması gerektiği ifade edildi. Somut olayda davalı taraf, kendisinin ya da işleminin harçtan istisna ve muafiyetinin bulunmadığı belirgin olduğundan, hesaplanacak nispi karar harcının ¼ oranında nispi temyiz ilam harcının tahsil edilmesi gerektiği belirtildi. Temyiz harcının mahkeme kalemince hesaplanıp süresinde ödenmediği belgelendirilmediği için, nisbi harç alınması gerektiği ifade edilerek dosyanın mahkemeye geri çevrilmesi gerekli görüldü. Kanun maddeleri olarak, 6217 sayılı Kanunun 30. maddesi, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı HUM

Hukuk Genel Kurulu 2016/1530 E. , 2017/1799 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasındaki "maddi ve manevi tazminat" davasından dolayı yapılan yargılama Ankara 12. İş Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 21.11.2013 gün ve 2005/779 E. 2013/1012 K. sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 21. Hukuk Dairesinin 01.10.2014 gün ve 2014/3152 E. 2014/20643 K. sayılı ilamıyla bozulmuş, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonunda gereği görüşüldü:
Mahkemece verilen hüküm, temyiz edilmesi üzerine yukarıda başlıkta belirtilen karar ile bozulmuştur. Bozma üzerine mahkemece ilk kararda direnilmiş, direnme kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Nispi harca tabi davanın kabulüne/kısmen kabulüne ilişkin kararın davalı tarafından temyizi halinde, mahkemece hüküm altına alınan miktar üzerinden hesaplanacak nispi karar harcının dörtte biri oranındaki temyiz ilam harcı ve temyiz başvuru harcı alınmalıdır. Nispi harca tabi davanın kabulüne/kısmen kabulüne ilişkin kararın davacı tarafından temyizi halinde ise, maktu temyiz ilam harcı ve temyiz başvuru harcı alınmalıdır.
Somut olaya gelince;
Mahkemece istemin kabulüne dair kararı temyiz eden davalı vekilinin süresi içerisinde temyiz dilekçesini ibraz ettiği ve aynı tarih içerisinde hakim tarafından havalesi yapılarak temyiz defterine kayıt edildiği ve 27,70 TL maktu harç ile 136,00 TL temyiz başvuru harcı yatırıldığı anlaşılmaktadır.
Temyiz isteyen davalı tarafın kendisinin ya da işleminin harçtan istisna ve muafiyetinin bulunmadığı belirgin olduğuna göre; temyiz isteminin incelenmesi için direnme kararında hüküm altına alınan miktar dikkate alınarak hesaplanacak nispi karar harcının ¼ oranında nispi temyiz ilam harcının tahsili gerekir.
25.01.1985 günlü 1984/5 Esas ve 1985/1 sayılı Y.İ.B. Kararı uyarınca temyiz harcının mahkeme kalemince hesaplanıp temyiz edenden istendiği halde süresinde ödenmediği belgelendirilmemiş olduğundan nisbi harca tabi olmasına rağmen maktu harç alınarak temyiz defterine kayıt edilen temyiz dilekçesi hakkında 6217 sayılı Kanunun 30.maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı HUMK.nın 434. maddesi uyarınca işlem yapılmak ve nisbi harç alınmak üzere dosyanın mahkemesine geri çevrilmesi gerekmiştir.
Açıklanan nedenlerle eksiklikler giderildikten sonra Yargıtay Hukuk Genel Kurulu Başkanlığına
gönderilmek üzere dosyanın mahkemesine geri çevrilmesi gerekmiştir.
S 0 N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenlerle dosyanın mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 20.12.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.