Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2013/11134 Esas 2014/7071 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasındaki on yıllık süre içinde açılan orman kadastrosuna itiraz davasından dolayı yerel mahkemece verilen yukarıda gün ve sayısı yazılı hükmün; Dairemizin 25/06/2013 gün ve 2013/4085 - 2013/7192 sayılı ilâmıyla onanmasına karar verilmiş, süresi içinde davacı gerçek kişiler vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla, dosya içindeki tüm belgeler incelenip gereği düşünüldü:
K A R A R

Dairemiz kararı, karar düzeltme dilekçesinde değinilen hususlara cevap teşkil edecek nitelikte olduğu gibi, usul ve Kanuna da uygundur.
02.09.1986 tarihli Yönetmeliğinin 24/e; 15.07.2004 tarihli Resmî Gazetede yayımlanan Orman Kadastro Yönetmeliğinin 28/e; 20.11.2012 tarihli Resmî Gazetede yayımlanan Orman Kadastro Yönetmeliğinin 17/d maddelerinde “Tapu ile sahipli arazi içerisinde bulunan ve 4785 sayılı Kanunun yürürlük tarihinden sonra tabii olarak veya ekim - dikim yoluyla yetiştirilmiş ormanlar, üç hektardan büyük bulunmak kaydıyla, özel orman olarak sınırlandırılacağı” öngörülmüştür.              
Sınırlamanın yapıldığı 1996 yılında yürürlükte olan 02 Eylül 1986 tarihli Resmi Gazetede yayınlanan ve somut olayda uygulanan Orman Kadastrosu ve 2/B Madde Uygulaması Hakkındaki Yönetmeliğin, Vasıf Tayinine Esas Olacak Tanımlar başlıklı 20. maddesi hükmüne göre, tapulu arazi üzerinde bulunan, birbirinin devamı niteliğinde ve gerçek bir bütünlük oluşturan, yüzölçümü bir bütün olarak üç hektarı geçen ağaç ve ağaçcık topluluklarının bulunduğu yerlerin özel orman sayılacağı, dava konusu taşınmazlarla birlikte “” olarak sınırlandırılan taşınmazların, sözü edilen yönetmelikte tanımı yapılan birbirinin devamı niteliğinde ve gerçek bir bütünlük oluşturması, bu bütünün yüzölçümünün üç hektardan çok fazla olması ve eylemli olarak kapalılık teşkil eden 20-25 yaşlarında ağaçlarıyla kaplı bulunduğu dikkate alındığında çekişmeli taşınmazların “Akyol I Özel Ormanı” olarak sınırlandırılmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, Daire kararı usûl ve kanuna da uygundur.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle ve 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nun 440. maddesinde yer alan sebeplerden hiçbirine uymayan karar düzeltme isteğinin REDDİNE, aynı Kanunun 442. maddesi uyarınca takdiren 228.00.- TL. para cezası ile Harçlar Kanunu uyarınca 52.40.- TL. ret harcının düzeltme isteyenden alınmasına 07/07/2014 gününde oy birliği ile karar verildi.