Esas No: 2016/207
Karar No: 2021/431
Karar Tarihi: 25.01.2021
Danıştay 4. Daire 2016/207 Esas 2021/431 Karar Sayılı İlamı
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/207
Karar No : 2021/431
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü / …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …Elektrik Su Ticaret Sanayi Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, vergi inceleme raporuna istinaden ödeme kaydedici cihaz kullanılarak bir kısım hasılatını kayıt ve beyan dışı bıraktığından bahisle tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle vergi ziyaı cezalı olarak re'sen tarh edilen 2013 yılı kurumlar vergisi ile 2013/1-3,4-6,7-9,10-12 dönemleri geçici vergilerin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacı adına düzenlenen Vergi İnceleme Raporu ile davacı şirketin 2013 yılında POS cihazları ile yapılan satışların hasılat ile karşılaştırılması sonucu bulunan fark tutarının kayıt ve beyan dışı hasılat olduğundan bahisle cezalı tarhiyatların yapıldığı ancak Mahkeme ara kararı üzerine sunulan banka ekstrelerinden, kredi kartlarının hepsinin Şirket Müdürü …'a ait olduğu, davacı tarafından şirket ortaklarının borçlarının finansmanı amacıyla bu türden işlemler yapıldığının beyan edilmesine rağmen söz konusu işlemleri doğrulamaya yönelik bir araştırma yapılmadığı ayrıca, ibraz edilen banka ekstrelerinden; şirkete ait POS cihazıyla yapılan satış tutarları ile şirket müdürüne ait kredi kartı harcamalarının uyumlu olduğu görüldüğünden objektif verilerden hareketle matrahın doğru ve gerçeğe yakın bir şekilde tespiti şart olduğundan, eksik incelemeye dayalı olarak yapıldığı anlaşılan vergi ziyaı cezalı tarhiyatlarda hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı şirket adına düzenlenen Vergisi İnceleme Raporları'nda, davacı şirketin 2013 yılında POS cihazı ile yaptığı bir kısım işlemlerine ilişkin hasılatını kayıt ve beyan dışı bıraktığının tespit edildiği, bir işletmenin öncelikle kendi stoklarında bulunan malları satması gerekirken, kredi kartı kullanarak kaynak temin etmesinin basiretli bir tacirin uygulaması gereken bir durum olmadığı, POS cihazı ile yapılan işlemlerin tamamının satış şeklinde değerlendirilerek yapılan tarhiyatların hukuka uygun olduğu iddia edilerek kabul kararının bozulması gerektiği ileri sürülmüştür.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 25/01/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.