Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/1155 Esas 2020/4814 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1155
Karar No: 2020/4814
Karar Tarihi: 14.07.2020

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/1155 Esas 2020/4814 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi         2019/1155 E.  ,  2020/4814 K.

    "İçtihat Metni"


    MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 8.

    Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen kararın davacılar vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi’nce istinaf talebinin esastan reddine ilişkin verilen kararın Yargıtayca incelenmesi süresi içinde davacılar vekili tarafından istenmiş olmakla dosya incelendi, gereği düşünüldü:

    -K A R A R-

    6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanununun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2018 yılı için 47.530,00 TL’dir.
    Temyize konu kararda, davacının araç hasar bedelinin tahsiline ilişkin davasının konusuz kaldığı anlaşıldığından bu talebin esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına, davacının yaralanmaya ilişkin tazminat davasının reddine, davacının manevi tazminat isteminin reddine, karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından istinaf edilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    Dava dilekçesinde manevi tazminata yönelik talebinin 5.000,00 TL olmasına göre, temyize konu edilen karar davacılar bakımından kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin manevi tazminata ilişkin hükmün kesin olması nedeni ile reddine karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz isteminin (dilekçesinin) manevi tazminata ilişkin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine karar örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 14/07/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.







    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.