Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/716 Esas 2020/1934 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/716
Karar No: 2020/1934

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/716 Esas 2020/1934 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen bir boşanma davası hakkında karar alındı. Davalı kadın tarafından temyiz edilen kusur belirlemesi, reddedilen tazminat ve yoksulluk nafakası talepleri ile ilgili olan karar yersiz bulundu. Ancak, davacı erkeğin kişilik haklarına saldırı teşkil eder nitelikte olmayan gerçekleşen kusurlu davranışları ile ilgili manevi tazminat isteği kabul edilmişti. Bu nedenle, karar bozuldu ve dosya ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderildi.
Türk Medeni Kanunu'nun 174/2. maddesi, manevi tazminat talebi için gereklilikleri belirlemektedir. Bu madde uyarınca, kişilik haklarına aykırı bir davranış neticesinde kişinin acı çekmesi veya zarar görmesi durumunda manevi tazminat talep edilebilir.
2. Hukuk Dairesi         2020/716 E.  ,  2020/1934 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
    DAVA TÜRÜ : Boşanma

    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından kusur belirlemesi, reddedilen tazminat ve yoksulluk nafakası talepleri ile erkek yararına hükmedilen tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
    2-Bölge adliye mahkemesince belirlenen ve gerçekleşen kusurlu davranışlar, davacı erkeğin kişilik haklarına saldırı teşkil eder nitelikte değildir. Davacı erkek yararına Türk Medeni Kanunu"nun 174/2. maddesi koşulları gerçekleşmemiştir. O halde, davacının manevi tazminat isteğinin reddi gerekirken, yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeplerle bölge adliye mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeplerle ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 09.03.2020 (Pzt. )







    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.