Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/688 Esas 2020/1933 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Bölge adliye mahkemesince “Davalı taraf süresi içerisinde cevap dilekçesi vermeyerek delillerini de bildirmediğinden tanık dinletme hakkı bulunmamaktadır. Bu yüzden mahkemece davalı tanıkları dinlenmiş olmasına rağmen beyanlarına itibar edilemez. Davacı tanığı....l"ın beyanından davalı kadının eşinin ailesi ve yakınlarının evlerine gelmesini istemediği anlaşılmış ise de davacı taraf dilekçelerinde usulüne uygun şekilde bu vakıaya dayanmadığından dikkate alınmamıştır. Davacı tanıklarının beyanlarından ve dosya kapsamından evlilik birliğinin ortak hayatı sürdürmesi davacıdan beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının ispat edilemediği, bu yüzden davanın reddine karar verilmesi gerekirken kabulüne karar verilmesinin” hatalı olduğu gerekçesi ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına ve davanın reddine karar verilmiş, bu karar davacı erkek tarafından temyiz edilmiştir.
Davalı kadının süresi içerisinde cevap vermediği ve bu nedenle erkeğe kusur yüklenilmemesi gerektiğine yönelik bölge adliye mahkemesinin gerekçesi yerinde ise de; ilk derece mahkemesinin gerekçesinde kadına kusur olarak yüklenilen ve gerçekleştiği tanık anlatımlarıyla sabit olan ve tarafların boşanmalarına sebebiyet veren “Erkeğin başka kadınlarla ilişki olduğu tüm aileye duyaracak şekilde beyanlarda bulundu, Serap adlı kadının kızının okul müdürünü dahi arayarak bu kızın kendi kocasından olduğunu söylediği, dava açabilecek iken erkeğin işyerinde şikayetlerde bulunarak erkeğin erken emekli olmasına neden oldu” vakıalarına ilişkin her hangi bir açıklamanın yapılmaması ve neden hükme esas alınmadığı hususunun tartışılmaması doğru görülmemiştir, ilk derece mahkemesince belirlenen ve tanıklarca beyan edilen kusurlar gerçekleştiğine göre ilk derece mahkemesinin davanın kabulüne yönelik kararında bir isabetsizlik bulunmamasına karşın bölge adliye mahkemesince kararın kaldırılarak davanın reddine karar verilmesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda gösterilen sebeplerle bölge adliye mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma sebebine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 09.03.2020 (Pzt. )