Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2015/25277 Esas 2016/2678 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
İİK.nun 82/1-12 ve 82/3. maddeleri gereğince; borçlunun “haline münasip” evi haczedilemez. Mahcuz meskenin kıymetinin fazla olması durumunda, bedelinden haline münasip bir kısmı, ihtiyacını karşılayabilmesi amacıyla borçluya bırakılmak üzere satılır.
Bir meskenin borçlunun haline uygun olup olmadığı adı geçenin haciz anındaki sosyal durumuna ve borçlu ile ailesinin ihtiyaçlarına göre belirlenir. Buradaki “aile” terimi, geniş anlamda olup, borçlu ile birlikte aynı çatı altında yaşayan, bakmakla yükümlü olduğu kişileri kapsar. İcra mahkemesince, borçlunun sözü edilenlerle birlikte barınması için zorunlu olan haline münasip meskeni temin etmesi için gerekli bedel bilirkişilere tespit ettirildikten sonra, haczedilen yerin kıymeti bundan fazla ise satılmasına karar verilmeli ve satış bedelinden yukarıda nitelikleri belirlenen mesken için gerekli olan miktar borçluya bırakılmalı, kalanı alacaklıya ödenmelidir.
Somut olayda, mahkemece taşınmazda 18.05.2015 tarihinde keşif yapılmış, alınan bilirkişi raporunda; borçlunun 20/100 pay sahibi olduğu taşınmazın değerinin 130.955,00 TL, borçlunun haline münasip evin değerinin ise 115.000,00 TL olduğu belirtilmiştir.
O halde mahkemece, taşınmazın, borçlunun haline münasip ev bedeli olan 115.000,00 TL’dan az olmamak üzere satılmasına ve satış bedelinden 115.000,00 TL’nin borçluya verilmesine, kalan satış bedelinin alacaklıya ödenmesine karar verilmesi gerekirken, mahcuz taşınmaz değeri ile haline münasip ev bedeli arasındaki 15.995,00 TL farklılığın, borçlunun bulunduğu muhitten ve uzun süredir yaşadığı evinden ve çevresinden ayrılmasını gerektirecek bir durum kabul edilmediği gerekçesi ile taşınmazdaki borçlu hissesine konan haczin kaldırılmasına karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ : Alacaklının temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK"nun 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), peşin alınan harcın istek halinde iadesine, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 28.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.