Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/26640 Esas 2014/4161 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Maddi tazminat isteminin reddine, 3000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine.

Davacının maddi tazminat talebinin reddine, manevi tazminat talebinin ise kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Manevi tazminat miktarı belirlenirken objektif bir kriter olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre, tutuklama tarihi ile tazminat davasının kesinleştiği tarihe kadar ele geçecek parasal değer

dikkate alındığında, hükmolunan manevi tazminatın, makul oranda olduğu kabul edildiğinden, tebliğnamedeki bir nolu eleştiriye iştirak edilmemiş, dava dilekçesinde tutuklama tarihinden itibaren faize hükmedilmesinin talep edilmesine rağmen tahliye tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmesi, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Tazminat davasının dayanağını oluşturan Ankara 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 07.12.2011 tarih, 2010/136 esas, 2011/307 karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinden; sanığın (davacının) yağma ve hürriyeti tahdit suçlarından beraatine hükmedildiği, kararın temyiz edilmeksizin 17.12.2011 tarihinde kesinleştiği, davanın 07.06.2012 tarihinde, CMK"nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla,
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin tazminat miktarı ile vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 19.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.