Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, davacının %44 sürekli iş göremezlik oranı üzerinden gelir bağlanması istemine ilişkindir.
Mahkemece, hükümde belirtildiği şekilde isteğin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, tarafların vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı Kurum vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı vekilinin temyiz itirazları yönünden;
Meslek hastalığına dayalı olarak 2000 yılından itibaren %12 sürekli işgöremezlik oranı üzerinden gelir bağlanan davacı tarafından işverene karşı açılan tazminat davasında kesinleşen sürekli iş göremezlik oranı üzerinden gelir bağlanması talebi ile işbu davanın açıldığı anlaşılmaktadır.
Davanın yasal dayanağı, 506 sayılı Yasanın 25. Maddesidir. Anılan maddenin 1 ve 2. Fıkra hükmüne göre “Sürekli iş göremezlik geliri bağlandıktan sonra sigortalı, her zaman, iş göremezlik derecesinde bir artma olduğunu veya başka birinin sürekli bakımına muhtaç duruma girdiğini ileri sürerek gelirde değişiklik yapılmasını istiyebileceği gibi, Kurum da, sigortalıyı her zaman kontrol muayenesine tabi tutabilir.
Gerek sigortalının başvurması üzerine gerek Kurumca yaptırılan kontrol muayenesi sonunda Kurum sağlık tesisleri sağlık kurulu raporuna göre sürekli iş göremezlik durumunda değişiklik olduğu tesbit edilirse, sigortalının sürekli iş göremezlik geliri, rapor tarihinden sonraki ay başından başlanarak artırılır, eksiltilir veya kesilir.”. Anılan hüküm gereği, davacının Adli Tıp Kurumu raporları ile belirlenen %44 sürekli iş göremezlik oranının başlangıç tarihi olan 28.03.2007 tarihini takip eden ay başından itibaren anılan oran üzerinden davacıya sürekli iş göremezlik geliri bağlanmasına karar verilmesi gerekirken, hatalı değerlendirme sonucu, yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Hüküm fıkrasının 1. Bendinin silinerek yerine “1-Davanın kısmen kabulü ile davacıya 01.04.2007 tarihinden itibaren %44 sürekli iş göremezlik oranı üzerinden gelir bağlanması gerektiğinin tespitine,” sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıdan alınmasına, 05.12.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.