Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/19887 Esas 2015/26302 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/19887
Karar No: 2015/26302
Karar Tarihi: 17.09.2015

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/19887 Esas 2015/26302 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi         2015/19887 E.  ,  2015/26302 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
    DAVA : Davacı, ücret farkı, ilave tediye ile ikramiye farkı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
    Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
    Y A R G I T A Y K A R A R I
    Davacı işçi, işyerinde çalıştığı sırada işyerinde uygulanan 11., 12., 13., 14. dönem toplu iş sözleşmelerinin eksik uygulanması sonucu eksik ödeme yapıldığını ileri sürerek, ücret farkı, ikramiye farkı ve ilave tediye farkı alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
    Davalı işveren, alacakların zamanaşımına uğradığını, 11, 12, 13, 14. dönem toplu iş sözleşmelerinin 40. maddesine uygun olarak yevmiye tespitlerinin yapılarak ücretlerine yansıtıldığını belirterek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
    Mahkemece, istek konusu dönemde eksik ödeme yapıldığının bozma sonrası alınan bilirkişi raporu ile belirlendiği gerekçesiyle davaya konu taleplerin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Kararı yasal süresi içinde her iki taraf vekilleri temyiz etmiştir.
    1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2- Mahkemece hüküm altına alınan ücret alacağı toplu iş sözleşmesinin yürürlülüğünün sona erdiği ve Çerçeve Protokollerinin uygulandığı döneme ait olmakla en yüksek işletme kredisi faizi yerine, bankalarca mevduata uygulanan en yüksek alacağa hükmedilmesi yerindedir. Ancak akti ikramiye için de bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faiz uygulanması gerekirken, yasal faize karar verilmesi hatalıdır. Hükmün bu yönden bozulması gerekirse de, sözü edilen durum yeniden yargılamayı gerektirmediğinden HMK’nun geçici 3. maddesi yollamasıyla HUMK’nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıdaki gibi düzeltilerek onamaya dair karar verilmiştir.
    Sonuç:
    Temyiz olunan kararın hüküm fıkrasında 2. bentte yazılı olan “… yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine” sözcüklerinin çıkarılarak yerine, “bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine” yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlerden davacıya yükletilmesine, 17/09/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.