Hakaret, tehdit, yaralama, iş yeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından müşteki şüpheliler ..., ..., ... ve ... haklarında yapılan soruşturma evresi sonunda Bakırköy Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 22/09/2017 tarihli ve 2017/1930 soruşturma, 2017/45049 sayılı kovuşturmaya yer olmadığına dair karara karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii Bakırköy 5. Sulh Ceza Hâkimliğinin 13/02/2018 tarihli ve 2018/1034 değişik iş sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 10/12/2019 gün ve 94660652-105-34-19104-2019-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17/12/2019 gün ve 2019/127255 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
5271 sayılı Kanun’un 160. maddesi uyarınca, Cumhuriyet savcısının, ihbar veya başka bir suretle bir suçun işlendiği izlenimini veren bir hâli öğrenir öğrenmez kamu davasını açmaya yer olup olmadığına karar vermek üzere hemen işin gerçeğini araştırmaya başlaması gerektiği, aynı Kanun’un 170/2. maddesi gereğince yapacağı değerlendirme sonucunda, toplanan delillerin suçun işlendiği hususunda yeterli şüphe oluşturduğu kanısına ulaştığında iddianame düzenleyerek kamu davası açacağı, aksi halde ise anılan Kanun’un 172. maddesi gereği kovuşturma yapılmasına yer olmadığına dair karar vereceği, buna karşın Cumhuriyet savcısının 5271 sayılı Kanun’un kendisine yüklediği soruşturma görevini yerine getirmediği, ortada yasaya uygun bir soruşturmanın bulunmadığı durumda, anılan Kanun’un 173/3. maddesindeki koşullar oluşmadığından, itirazı inceleyen merciin Cumhuriyet savcısının soruşturma yapmasını sağlamak maksadıyla itirazın kabulüne karar verebileceği yönündeki açıklamalar karşısında,
Dosya kapsamına göre, müştekinin dükkanına gelen şüphelilerin, dükkanda bulunan eşyalara ve dükkan camına zarar verdikleri, müştekiye yönelik hakaret ve tehditte bulundukları ve müştekiyi yaraladıklarının iddia edildiği somut olayda, taraflar arasında uzlaşma sağlandığından bahisle kovuşturmaya yer olmadığına karar verilmiş ise de; dosya arasında bulunan 2017/5616 sayılı uzlaştırma raporunda, anılan suçlar nedeniyle birbirlerinden şikayetçi olan müşteki şüpheli ... ile müşteki şüpheliler ..., ... ... ve..."ın uzlaşamadıklarının kayıt altına alındığı, bu halde taraflar arasında birbirlerine yönelik iddia olunan eylemler yönünden uzlaşma sağlandığından bahisle kovuşturmaya yer olmadığına dair kararın verilmeyemeyeceği gibi, müşteki-şüpheli ..."nun dosyaya sunmuş olduğu ve olay anını gösterir kamera görüntülerinin çözümlenmesine yönelik bilirkişi raporu aldırıldıktan sonra, iddia olunan suçlar yönünden tüm müşteki şüphelilerin hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik soruşturmaya dayalı kovuşturmaya yer olmadığına ilişkin karar verildiği gözetilmeden, yazılı şekilde itirazın reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Müşteki şüpheliler ..., ... ve ...’nun, ...’in eşi ve ...’ın üvey babaları olan ...’nun arkadaşı olan diğer müşteki şüpheli ...’nun iş yerine gece vakti giderek ...’nın iş yerinde kalan ...’i iş yeri içerisinde aradıklarının, bir süre sonra saldırgan davranışlarda bulunmaya başlamaları üzerine iş yerine gelen ...’nun, iş yerini terk etmelerini söylemesine karşın iş yerinde kalmaya devam ederek ...’na yönelik tehdit ve hakaret içeren sözler söylediklerinin, iş yerinin camını kırdıklarının ve iş yerinde bulunan müşteki ...’na ait motosiklete zarar verdiklerinin; ...’nun da ... ..., ... ve ...’na yönelik tehdit ve hakaret içeren sözler söylediğinin ve ... ...’nu darp ederek yaraladığının iddia edildiği olayda;
Müşteki şüpheliler ..., ... ve ...’nun ...’na yönelik iddia olunan eylemlerine uyan 5237 sayılı TCK’nın 116/4, 119/1-c maddesinde düzenlenen iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçu ile aynı Kanun’un 106/2-c maddesinde düzenlenen birden fazla kişi tarafından birlikte tehdit suçu uzlaşma kapsamında olmadığından bu suçların ve bu suçlarla birlikte aynı mağdura yönelik işlendiği iddia olunan TCK’nın 125/1 ve 151/1. maddelerinde düzenlenen hakaret ve mala zarar verme suçlarının uzlaşma kapsamında olmayacağı, buna göre dosya kapsamında ..., ... ve ...’nun işledikleri iddia olunan ...’na ait motosiklete zarar verme(farklı mağdura yönelik) eylemlerinden ötürü TCK’nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçu ile ...’nun, ... ..., ... ve ...’na yönelik işlediği iddia olunan TCK’nın 106/1, 125/1 ve 86/2. maddelerinde düzenlenen tehdit, hakaret ve kasten yaralama suçlarının uzlaşma kapsamında kaldığı anlaşılmakla; bu husus gözetilerek sadece uzlaşma kapsamında kalan suçlar için uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre soruşturmaya devam edilmesi gerekirken, dosyanın bir bütün halinde uzlaştırmacıya tevdi edilerek iddia olunan tüm eylemler yönünden uzlaştırma işlemi yapılması hususu da belirlenmiş olup, bu yönden de kanun yararına bozma isteminde bulunulup bulunulmayacağının takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 21/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.