4733 sayılı Yasaya Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/9738 Esas 2016/504 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/9738
Karar No: 2016/504
Karar Tarihi: 26.01.2016

4733 sayılı Yasaya Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/9738 Esas 2016/504 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümde, sanığın 4733 sayılı yasaya muhalefet suçundan hüküm giydiği ve ele geçirilen kaçak eşyanın miktarına göre temel cezada TCK'nın 61. maddesi uyarınca teşdit uygulanması gerektiği gözetilmediği belirtiliyor. Ayrıca sanığın daha önce mükerrir olduğu da dikkate alınmamış. Mahkeme, hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermiş ve 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesiyle ilgili bazı hususlar da düzeltilmiştir.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 61. maddesi, cezanın belirlenmesinde alt sınırın dikkate alınmasını, üst sınırın aşılması halinde tehdit uygulanmasını öngörür. 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesi ise, ceza infaz kurumlarındaki hak ve görevler ile koşullu salıverilme kapsamını belirler.

7. Ceza Dairesi 2014/9738 E. , 2016/504 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya Muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Ele geçirilen kaçak eşyanın miktarına göre, temel cezada TCK"nun 61. maddesi uyarınca teşdit uygulanarak alt sınırdan uzaklaşılması suretiyle hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi ve sanığın ... Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2007/7 Esas 2008/387 Karar sayılı 24/06/2008 kesinleşme tarihli erteli 1 yıl 9 ay hapis cezası dolayısıyla mükerrir olduğu gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1-Gün adli para cezası paraya çevrilirken, tatbik maddesi olan TCK"nun 52/2. maddesi yerine fıkrası belirtilmeksizin TCK"nun 52. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2-24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesi uyarınca,
1-Hükmün gün adli para cezasının para cezasına çevrilmesine ilişkin bendinde yer alan "TCK.nın 52. maddesi” ibaresinin çıkarılarak yerine "TCK.nın 52/2. maddesi” ibaresinin eklenmesi,
2-Hükümden TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi ve diğer hususların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.