Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62, 50/4, 52/2,4; 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet, sürücü belgesinin geri alınması,


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii, katılanlar ..., ... ve ... vekili ve katılan ... vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü :
Yargılama sürecinde tutuklu kaldığı anlaşılan sanık hakkında TCK"nın 63. maddesi gereğince gözaltında ve tutuklulukta geçen günlerinin hükmedilen cezasından mahsubuna karar verilmemiş ise de; bu durumun cezanın infazı aşamasında dikkate alınması mümkün olduğundan, bu eksiklik bozma nedeni olarak belirtilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, sanığın, alt sınırdan fazla suretle uzaklaşılarak cezalandırılmış olduğuna; katılanlar ..., ... ve ... vekilinin, verilen cezanın yetersiz olduğuna, hapis cezasının para cezasına çevrilmemesi gerektiğine, olayda bilinçli taksir koşullarının gerçekleştiğine ve takdiri indirim hükmünün uygulanmasının yerinde olmadığına; katılan ... vekilinin ise, ceza miktarının az olduğuna, olayda bilinçli taksir koşullarının oluştuğuna ve hapis cezasının para cezasına çevrilmemesi gerektiğine ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak ;
1-Taksirle öldürme suçundan sanık hakkında hükmedilen 5 Yıl 10 Ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK"nın 50/1"a" maddesinin hükümde gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine ve hapis cezasından çevrilen gün para cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi sırasında adlî para cezasının belirlenmesinde esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı davranılması ,
2-Olayda ölen ..., ... ve ..."nın eşleri olan katılanlar ..., ... ve ... kendilerini ayrı ayrı verdikleri vekaletnamelerle aynı vekille temsil ettirdiklerinden katılanlar için ayrı ayrı maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği gözetilmeyerek, katılanların kendilerini aynı vekille temsil ettirdikleri şeklindeki isabetsiz gerekçeyle 3 katılan için tek vekalet ücreti ödenmesine karar verilmesi ve karar tarihi olan 2010 yılında geçerli bulunan maktu vekalet ücretinin 2.000 TL yerine 2.200 TL olarak hükmedilmesi ,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının (5). bendinde yer alan "TCK"nun 50/4 maddesi" ibaresinin "TCK"nın 50/1"a", 4. maddesi" , “TCK 52. Madde” ibaresinin “TCK"nın52/2,3. maddesi” şeklinde düzeltilmesi; aynı paragrafta yer alan “bir gün karşılığı” ibaresinden önce gelmek üzere “2.125 gün karşılığı adli para cezasına ve ” ibaresinin eklenmesi ile hüküm fıkrasının 10. bendinin hükümden çıkartılarak yerine “ölen ..."in eşi ..., ölen ... "nın eşi ... ve ölen ..."nın eşi ... olan katılanlar duruşmalarda kendilerini ayrı vekaletnamelerle aynı vekille temsil ettirdiklerinden, 2010 yılı Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre her bir katılan için 2.000"er TL maktu vekalet ücretinin sanıktan alınarak ile katılanlar ..., ... ve ..."ya verilmesine, ” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19/2/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.