Mala zarar verme suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 151/1, 62 ve 52. maddeleri gereğince 2.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmalarına dair Türkeli Asliye Ceza Mahkemesinin 04/06/2015 tarihli ve 2014/162 esas, 2015/73sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 13/12/2019 gün ve 13355-2019 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 24/12/2019 gün ve 2019/130527 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya aslının, sanığın mahkûmiyetine karar verilen diğer suçlar yönünden Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 09/04/2019 tarihli ve 2018/11152 esas, 2019/5852 karar sayılı ilâmı ile bozulmasını müteakip, anılan Mahkemenin 2019/97 esasına kayden yargılamanın derdest olduğu anlaşılmakla, onaylı suret üzerinden yapılan incelemede,
Dosya kapsamına göre, sanığın katılanın paydaşı olduğu tarladan iş makinası ile kazı yapmak suretiyle yol açması, tarlanın etrafındaki çitlere ve tarlada islifli halde bulunan çatı kiremitlerine zarar vermesi şeklinde meydana gelen olayda sanığın atılı suçtan mahkûmiyetine karar verilmiş ise de, sanığın eylemlerinin hukuki anlamda tek olduğu ve 5237 sayılı Kanun"un 44. maddesi delaletiyle 5237 sayılı Kanun"un 154/1. maddesinde düzenlenen hakkı olmayan yere tecavüz suçunu oluşturduğu, sanığın ayrıca bahsedilen tarladan yol açarken dikili halde bulunan muhtelif ağacı kestikten sonra bu ağaçları çalması şeklindeki eylemlerinin de yine hırsızlık eyleminin, suça konu olan ağaçların mülkiyetine yönelik olduğu dikkate alındığında 5237 sayılı Kanun"un 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu anlaşıldığından, sanığın atılı suçtan beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesindeisabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.

GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık ... hakkında hırsızlık ve hakkı olmayan yere tecavüz suçlarından verilen 04.06.2015 tarihli ve 2014/162 E. - 2015/73 K. sayılı mahkûmiyet hükümleri ile ilgili olarak temyiz incelemesi yapan Yüksek Yargıtay 13. Ceza Dairesince, 09.04.2019 tarihli ve 2018/11152 E. - 2019/5852 K. sayılı ilam ile mahkûmiyet hükümlerinin bozulduğu anlaşılmakla; aynı hükümlü hakkında aynı ilam ile mala zarar verme suçundan verilen mahkûmiyet hükmüyle ilgili olarak yapılan kanun yararına bozma isteminin de aynı daire tarafından incelenmesi uygun görüldüğünden Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili Daireye gönderilmesine, 21/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.