Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal etmek - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/26893 Esas 2013/4085 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal etmek, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Üst Cumhuriyet Savcısının 15.08.2007 tarihli temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü bozma nedenleri sadece sanıklar ... ve ...’in mala zarar verme eylemleri ile sınırlı olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
I-Sanık ... müdafii Av. ... ile sanık ... müdafii Av. ...’ın temyiz taleplerinin incelemesinde;
Av. ... ile Av. ...’ın kovuşturma safhasında sanıklara müdafii olarak görevlendirilmedikleri gibi, sanıklar ... ve ...’in de adı geçenleri müdafii olarak seçmediklerinin anlaşılması karşısında; Av. ... ile Av. ...’ın temyiz taleplerinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi yollaması ile 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II- Sanıklar ... ve ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre üst Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, sanıklar hakkındaki usul ve yasaya uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
III- Sanık ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde temel ceza alt sınırdan belirlendiği halde, 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesi uygulanırken ayrıntılı gerekçe gösterilmeden 1/3 oranında ceza artırılmış ise de; hırsızlık suçunun saat 01:00 sıralarında gerçekleştirilmesi ve zamanın suçun işlenmesinde kolaylaştırıcı etkisi gözetildiğinde mahkemenin takdirinde bir isabetsizlik görülmediğinden Tebliğnamedeki (1) nolu bozma isteyen düşünce benimsenmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Hırsızlık suçunun sanık ... ve arkadaşı ... tarafından aynı suç işleme kastı ile birden çok kez işlendiğinin oluşa uygun kabulden anlaşılması karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 43. maddesi ile cezasında artırım yapılmaması,
Kabule göre de;
2- Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan 5237 sayılı TCK’nın 116/1-4. maddesi ile uygulama yapılırken, aynı Kanunun 119/1-c maddesi ile uygulama yapılmaması,
3-5237 sayılı TCK’nın 53/3. maddesi göz ardı edilerek, 53/1-c bendinde belirtilen haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmiş olması,
4-Suç tarihinde sabıkasız olan sanık hakkında, üzerine atılı suçun niteliği, cezanın türü ve süresine göre; hükümden sonra 08.02.2008 tarih ve 26781 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanunun 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesi uyarınca ve bu maddenin 6. fıkrasına 25.07.2010 tarihinde yürürlüğe giren 6008 sayılı Kanunun 7. maddesi ile eklenen cümle de gözetilerek, hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 25.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.