Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15858 Esas 2020/1923 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/15858
Karar No: 2020/1923
Karar Tarihi: 04.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15858 Esas 2020/1923 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kasten yaralama suçu nedeniyle verilen mahkumiyet kararını temyiz ederek, sanıklar hakkında önceden verilen dolandırıcılık suçuna ilişkin mahkumiyet kararlarının uzlaştırma kapsamına alınmış olup olmadığını sorgulamıştır. Ayrıca, Anayasa Mahkemesinin TCK'nın 53. maddesinin bazı hükümlerini iptal etmesi nedeniyle, sanıkların hak yoksunlukları yönünden hukuki durumlarının yeniden değerlendirilmesine karar verilmiştir. Karar, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2. ve 7. maddeleri ile 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağına dair soruların cevaplandırılması gerektiği sonucuna varmıştır. Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 157/1. maddesi (dolandırıcılık suçu)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2. ve 7. maddeleri (suçun niteliğiyle ilgili hükümler)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi (tekerrür hükümleri)
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi (dolandırıcılık suçu ile ilgili uzlaştırma)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi (uzlaştırma işlemleri)

3. Ceza Dairesi 2019/15858 E. , 2020/1923 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan, Tavşanlı Asliye Ceza Mahkemesinin 13.03.2008 tarih, 2007/408 Esas, 2008/60 Karar sayılı ve sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan Kütahya 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.06.2012 tarihli, 2012/366 Esas, 2012/721 Karar sayılı mahkumiyetlere konu suçların 5237 sayılı TCK"nin 157/1. maddesinde yazılı dolandırıcılık suçuna ilişkin olduğu ve mezkur suçun, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi uyarınca uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, 5237 sayılı TCK"nin 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, sanıklar hakkında tekerrüre esas alınan hükme ilişkin uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığı mahkemelerinden sorularak, uzlaşmanın sağlanması halinde bu suçun tekerrüre esas alınamayacağı, ancak sanıkların adli sicil kaydında başka tekerrüre esas hüküm olup olmadığı tespit edilip sonucuna göre, sanıklar hakkında TCK"nin 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.