Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/660 Esas 2020/1913 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/660
Karar No: 2020/1913

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/660 Esas 2020/1913 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 18. Hukuk Dairesi tarafından verilen karar boşanma davasıyla ilgilidir. Kadın tarafından açılan boşanma davası reddedilmiş, erkeğin açtığı boşanma davası kabul edilerek tarafların boşanmalarına karar verilmiştir. Ortak çocuğun velayeti anneye verilerek çocuk yararına iştirak nafakasına hükmedilmiştir. Kadının her iki dava yönünden yaptığı istinaf başvurusu kabul edilmiş, kadın yararına tazminatlara hükmedilmiş ve erkeğin manevi tazminat talebi reddedilmiştir. Kararda Türk Medeni Kanunu'nun m.l66/4 maddesi üzerinde durulmuş ve erkeğin davasında boşanma hükmü kurulduğundan bahisle, kadının davasında boşanma hükmü kurulmasına yönelik talep hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu m.l66/4
2. Hukuk Dairesi         2020/660 E.  ,  2020/1913 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 18. Hukuk Dairesi
    DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı kadın tarafından her iki dava yönünden, davalı-davacı erkek tarafından ise; kadının davası, kusur belirlemesi, aleyhine hükmedilen tazminatlar, reddedilen manevi tazminat, velayet ve iştirak nafakasının miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    Davacı-davalı kadının açtığı evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedenine dayalı boşanma davası ile davalı-davacı erkeğin açtığı Türk Medeni Kanunu"nun m.l66/4"te düzenlenen hukuki nedene dayalı boşanma davasının yapılan yargılaması sonunda; ilk derece mahkemesince kadının davasının reddine, erkeğin davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmiş ve ortak çocuğun velayeti anneye verilerek çocuk yararına iştirak nafakasına hükmedilmiştir. Hükme karşı davacı-davalı kadın tarafından her iki dava yönünden, davalı-davacı erkek tarafından manevi tazminat talebi hakkında hüküm kurulmaması, tedbir nafakası, iştirak nafakası miktarı, velayet ve ziynet alacağı yönünden istinaf kanun yoluna başvurulmuş ve bölge adliye mahkemesince kadının kendi davası, kusur belirlemesi ve tazminatlara yönelik istinaf başvurusu kabul edilerek kadının davası hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, kadın yararına tazminatlara hükmedilmiş ve erkeğin manevi tazminat talebi reddedilmiştir.
    Bölge adliye mahkemesi kararında, erkeğin davasında boşanma hükmü kurulduğundan bahisle, kadının davasında boşanma hükmü kurulmasına yönelik talep hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verildiği belirtilmiştir. İlk derece mahkemesi hükmüne kadın tarafından her iki dava yönünden istinaf başvurusunda bulunulmuştur. Bölge adliye mahkemesi kararının "istinaf sebepleri" başlıklı bölümünde de, istinaf talebine uygun bir istinaf sınırlaması yapılarak, kadının her iki dava yönünden istinaf kanun yoluna başvurduğu belirtilmiştir. Davacı-davalı kadın tarafından erkeğin kabul edilen davası yönünden de istinaf kanun yoluna başvurulmuş olmasına ve erkeğin davasında verilmiş olan boşanma hükmünün kesinleşmemiş olmasına karşın; erkeğin boşanma davasında hüküm kurulmuş olduğundan bahisle; kadının kendi davası hakkında boşanma hükmü kurulmasına yönelik istinaf talebi hakkında karar verilmesine yer olmadığı gerekçesiyle yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiş ve kararın bozulmasını gerektirmiştir.
    SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 05.03.2020 (Prş.)








    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.