
Esas No: 2016/20953
Karar No: 2016/25784
Karar Tarihi: 24.11.2016
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/20953 Esas 2016/25784 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait Libya"daki şantiyede kule vinç operatörü olarak çalıştığını ve iş sözleşmesinin haksız şekilde işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile izin ve ücret, fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, Libya"da şantiyeleri bulunmadığını ve davacının kendi işçileri olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı tarafından temyizi üzerine Dairemizce sair yönler incelenmeksizin, davalının Libya"da şantiyesi olup olmadığı ve davacının davalının işçisi olup olmadığının tespiti ile emsal ücret araştırması yapılması gerektiği gerekçeleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyarak mahkemece, yapılan araştırma ve inceleme sonucunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma alacağının hesaplanması hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda; davacının fazla çalışma talebi tanık anlatımlarına göre hesaplanıp hüküm altına alınmıştır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının iki hafta yedi gün iki hafta altı gün olmak üzere 08:00-19:00 saatleri arası çalıştığı ve bir buçuk saat ara dinlenmesinin düşülmesi ile haftada ortalama on yedi saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiştir. Ancak, hafta tatili alacağı da ayrıca talep edilip hüküm altına alındığına göre mükerrer hesaplamaya yol açacak şekilde iki haftada bir haftanın yedi günü için hesaplama yapılması isabetli olmamıştır. Bu sebeple; davacının fazla çalışma alacağı hesaplanırken, ayda iki haftalık periyot için haftanın altı günü üzerinden hesaplama yapılmalı, yedinci gün çalışma olan iki haftalık periyot yönünden de yedinci gün çalışması için bir buçuk saat ara dinlenmesi ile yedibuçuk saat normal çalışma süresi düşüldükten sonra kalan iki saat de hesaplanacak fazla çalışma süresine eklenmelidir. Bu yön gözetilmeden düzenlenen rapora itibarla sonuca gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.