MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin ile fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.

Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı işçi, davalıya ait işyerinde 14.07.2006-08.10.2009 tarihleri arasında çalıştığını, fazla çalışma ücret alacaklarının ödenmemesi ve sigorta primlerinin gerçek ücreti üzerinden yatırılmaması sebebi ile iş sözleşmesini haklı sebebe dayalı olarak feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının asgari ücret ile sigorta primlerinin gerçek ücreti esas alınarak eksiksiz ödendiğini ve işyerinde fazla çalışma yapılmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş sözleşmesinin davacı işçi tarafından haklı sebeple feshedildiği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı tarafından temyizi üzerine Dairemizce sair temyiz itirazlarının reddine karar verilerek, fazla çalışmanın hesap yöntemi ve dönemsel ücretin belirlenmesi noktalarından bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan mahkemece, davacının açtığı ek dava somut dava ile birleştirilmiş ve aldırılan bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma alacağının hesaplanması hususu uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda; mahkemece verilen ilk kararın Dairemizce, davacının çalışmasının Mart, Nisan, Mayıs, Haziran, Temmuz aylarında işlerin yoğun olduğu dönemde 22.00"a kadar uzadığı, bunun dışındaki çalışma dönemlerinde ise çalışmanın saat 20.00"da son bulduğu anlaşıldığından buna göre fazla çalışma alacağının hesaplanması gerektiği gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir. Bozmadan önce aldırılan bilirkişi raporunda; davacının ayda iki hafta haftanın altı günü çalıştığı; haftanın beş günü normal mesainin 08.00-18.00 arasında olduğu; günde bir buçuk saat ara dinlenmesi yapıldığı; haftada iki kez saat 22:00 "a kadar çalışıldığı; ayda iki Cumartesi saat 08.00-16.00 arasında çalışıldığı ve ayda iki hafta cumartesi günü çalışmadığı kabul edilerek, bu haftalarda altı saat; cumartesi günleri çalıştığı ayda iki hafta ise haftada on üç saat fazla çalışma yapıldığı belirlenmiştir. Bozma sonrası aldırılan bilirkişi raporunda, davacının ayın her haftasında altı gün çalıştığı kabul edilerek yapılan hesaplama isabetli değildir. Bu durumda; davacının fazla çalışma alacağı, ayda iki Cumartesi saat 08:00-16:00 saatleri arasında çalıştığı ve ayda iki Cumartesi çalışmadığı dikkate alınarak hesaplanmak üzere kararın yeniden bozulması gerekmiştir.
3-Davacı tarafından açılan ek dava somut dava ile birleştirilmiş olup birleşen davalar hakkında ayrı ayrı hüküm kurulması gerekirken tek hüküm kurulması da hatalı olduğundan ayrıca bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 24.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.