22. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/20839 Karar No: 2016/25780 Karar Tarihi: 24.11.2016
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/20839 Esas 2016/25780 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2016/20839 E. , 2016/25780 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı, iş sözleşmesinin haksız şekilde işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile izin ve fazla çalışma alacaklarını istemiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı, davacının iş sözleşmesinin devamsızlık haklı sebebine dayanılarak feshedildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Kararın davalı tarafından temyizi üzerine Dairemizce sair temyiz itirazlarının reddine karar verilerek, davacı ikinci vardiyada saat 18:00"da işe başladığını belirtmesine rağmen talebin aşılması sureti ile 17:30"da başladığı kabul edilerek hesaplama yapılmasının hatalı olduğu gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir. Bozmaya uyan mahkemece, aldırılan ek bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Kararı davacı ve davalı temyiz etmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir. 2-Davacı işçinin fazla çalışma alacağının hangi tarihe kadar hesaplanması gerektiği ve hizmet süresi hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur. Somut olayda; davacı vekili dava dilekçesinde davacının iş sözleşmesinin 20.03.2011 tarihinde feshedildiğini belirtmiş olmakla birlikte, mahkemeye sunduğu dilekçe ile maddi hatayı düzeltmiş ve davacının 20.03.2012 tarihine kadar çalıştığını bildirmiştir. Sigortalı hizmet cetveli ile işyeri kayıtlarından da davacının 20.03.2012 tarihine kadar çalıştığı anlaşılmaktadır. Bozma öncesinde davacının 20.03.2012 tarihine kadar çalıştığı kabul edilerek yapılan hesaba itibarla sonuca gidilmiş ve bu husus bozma sebebi de yapılmamıştır. Davacı vekili maddi hatayı düzelterek davacının 20.03.2012 tarihine kadar çalıştığını belirttiğine ve dava dilekçesindeki tarihin gerçekten maddi hataya dayandığı anlaşıldığına göre; 20.03.2012 tarihine kadar yapılan hesabın bozma sebebi de yapılmadığı dikkate alındığında; kazanılmış hak ilkesine aykırı şekilde bozmadan sonra davacının 20.03.2011 tarihine kadar çalıştığı kabul edilerek yapılan hesaba itibarla hüküm kurulması isabetli olmamıştır. Davacının 20.03.2012 tarihine kadar çalıştığı kabul edilerek dava konusu fazla çalışma alacağı yeniden hesaplanmak üzere kararın ikinci kez bozulması gerekmiştir. Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 24.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.