Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle Öldürme
Hüküm :TCK"nın 85/1, 50/4, 52, 52/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, katılanlar vekili ve sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A.) Sanığın temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın yüzüne karşı 07.02.2012 tarihinde verilen hükmü CMUK’un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra 01.03.2012 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin REDDİNE,
B.) Katılanlar vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Sanık hakkında 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin düzenlemenin uygulanması konusunda olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemiş ise de; dosya içeriğine göre katılanların şikayetinin devam ettiği ve zararlarının giderilmediği anlaşılmakla bu husus bozma konusu yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekilinin sair nedenlere ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Olay günü gündüz saat 10:00 sularında açık havada, meskun mahalde, bölünmüş, tek yönlü, 9 metre genişliğindeki yüzeyi kuru, asfalt kaplama, eğimsiz düz yolda idaresindeki otomobille seyir halinde bulunan sanığın, kavşak çıkışında seyrine göre yolun sağından soluna doğru karşıdan karşıya geçmek isteyen yayalar İdris ve ..."na 28,5 metre fren izi bırakarak, orta refüje yakın bir noktada çarpması şeklinde gelişen ve İdris"in ölümü, kardeşi İlyas"ın hayati tehlike geçirecek, vücudunda hayat fonksiyonlarına etkisi ağır 5. derecede kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralanmasıyla sonuçlanan olayda; mağdur ..."ın ""...olay sırasında ben aracın geldiği istikamet tarafındaydım, ağabeyim sağımdaydı, ağabeyim aracın geldiğini görünce beni ittirmişti, biz herhangi bir aracın önünden veya arkasından gitmedik, aracın bana çarptığını sanmıyorum."" şeklindeki beyanına istinaden, sanığın sadece ölüm olayından sorumlu olduğu kabul edilmiş ise de, mağdurdaki yaralanmanın derecesi göz önünde bulundurulduğunda bunun hafif bir iteklemeden kaynaklandığının hayatın olağan akışına uygun olmadığı gibi öleni bu davranışa yönelten etkenin, olası bir çarpmayı engellemek olduğunun ve kardeşini koruma güdüsüyle yapıldığının aşikar olduğu, mağdurdaki yaralanma ile sanığın eylemi arasında doğrudan doğruya nedensellik bağı bulunduğu gözetilmeksizin, sanığın TCK"nın 85/2. maddesi yerine, yasal olmayan gerekçeyle TCK"nın 85/1. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi,
2- Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, sanığın asli kusurlu olduğunun mahkemece de kabul edildiği somut olayda, sanığın taksirinin yoğunluğu ve bir kişinin öldüğü, bir kişinin nitelikli şekilde yaralandığı gözetilerek, alt sınır aşılarak hak ve nasafete uygun bir ceza tayini yerine, asgari hadden ceza tayin edilmesi,
3- Hükmün esasını teşkil eden kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısmında, sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının belirtilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine ve bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktarın belirlenmesi sırasında uygulanan Kanun ve maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
4- Sanık hakkında hükmolunan 2 yıl 6 ay hapis cezasının, seçenek yaptırım olarak adli para cezasına çevrilmesi esnasında TCK"nın 50/1-a maddesinin gösterilmemesi ve adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının belirtilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. ve TCK"nın 52/3. maddelerine aykırı davranılması,
5- Sanığın sürücü belgesinin suç tarihinde geçerli olup olmadığı araştırılarak, onaylı örneği dosyaya getirtilmeden, yazılı şekilde geri alınmasına karar verilmesi,
6- Gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/2-c maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 19.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.