Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle Yaralama
Hüküm :TCK"nın 89/1, 62/1, 50/1-a, 52/2. maddeleri gereğince mahkûmiyet


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü gece saat 23:00 sıralarında sevk ve idaresindeki kamyonetle seyir halinde bulunan sanığın, yol kenarında el arabasıyla çöplerden kağıt toplayan katılan ..."ya ve katılan ..."nın el arabası içerisinde oturan 2007 doğumlu kızı mağdur ..."e çarparak basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda; katılanların ertesi gün kolluk görevlilerince alınan beyanlarında aracın plakasını tereddütsüz olarak bildirmeleri, keza tanık ..."ın, kazaya neden olan aracın pikap olduğunu ve hızlı bir şekilde seyrettiğini gördüğünü ifade etmesi, sanığa ait araç üzerinde inceleme yapan polis memurları tarafından tutulan 01.07.2011 tarihli görgü tespit tutanağında aracın ön tampon sağ ve sol uç kısımlarında bulunan plastik muhafazalığın kırık olduğunun, aracın arka tampon plastik sol ve sağ uç kısım muhafazalarının yerinde olmadığının, aracın tüm muhtelif yerlerinde eski çizik ve eğiklerin bulunduğunun tespit edilmesi, soruşturma aşamasındaki beyanında, kaza saatinde .... ve.... adlı arkadaşlarıyla birlikte .... semtinde bulunduğunu, kesinlikle.... Caddesi üzerinde kaza olayına karışmadığını ifade eden sanığın mahkemece alınan beyanında, trafik kazasının olduğu tarihte olay yerinden geçtiğini ancak kazaya karışmadığını ifade etmesi, kazaya karışan aracın plakasını aldığı ifade edilen büfe sahibinin beyanı alınmamış ise de, olayın üzerinden uzunca bir süre geçmesi ve dosyadaki delillerden bu beyanın sonuca etkili olmayacağının anlaşılması karşısında; tebliğnamede eksik inceleme nedeniyle bozma öneren (1) numaralı düşünceye;
Her ne kadar hükümde temel cezanın belirlendiği uygulama maddesi TCK"nın 89/1. maddesi olarak gösterilmiş ise de, hükmün gerekçesinde mağdurlar ... ve ..."ın basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandıklarının belirtilmesi, keza hükümde, “Sanığın taksirle birden fazla kişinin yaralanmasına neden olmak suçundan” ibaresine yer verilmesi karşısında; temel cezanın TCK"nın 89/4. maddesi uyarınca belirlendiğinin sabit olduğu ancak uygulanan fıkranın (4) yerine, sehven (1) olarak yazıldığı anlaşıldığından tebliğnamenin kabule göre bozma öneren (a), (b) ve (c) bentlerindeki görüşlerine iştirak edilmemiş; gerekçeli karar başlığında CMK’nın 232/2-c maddesi uyarınca suçun işlendiği zaman diliminin gösterilmemesi mahallinde tamamlanabilir eksiklik olarak kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında TCK"nın 89. maddesi uyarınca temel ceza tespit edilirken uygulanan fıkranın yanlış gösterilmesi suretiyle, CMK" nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 2. bendinde yer alan “89/1” ibaresinin, “89/4” olarak değiştirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.