Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/376 Esas 2020/2440 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/376
Karar No: 2020/2440
Karar Tarihi: 12.03.2020

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/376 Esas 2020/2440 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, şirket adına çek düzenleme yetkisi olmadığı halde çeki düzenleyip vermek suretiyle resmi belgede sahtecilik suçunu işlediği gerekçesiyle suçlu bulunmuştur. Sanık, daha önce aynı şirkette çalıştığını, şirket ortaklarının kendisine çek düzenleme yetkisi verdiğini ve çekin alacaklarına mahsuben düzenlendiğini savunmuştur. Ancak, suça konu çekin keşide edildiği tarihte şirketi münferit olarak temsile yetkili olduğu anlaşılan tanık beyanı alınmadan mahkumiyetine hükmedilmiştir. Bu nedenle, hüküm 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi ile Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı sonrası yeniden değerlendirilmesi gerektiği gerekçesiyle bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi

11. Ceza Dairesi 2018/376 E. , 2020/2440 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1) Sanığın, ... Ltd. Şti. temsilcisi olmadığı ve şirket adına çek düzenleme yetkisi bulunmadığı halde suça konu çeki düzenleyip vermek suretiyle resmi belgede sahtecilik suçunu işlediğinin iddia ve kabul edildiği olayda; sanığın, daha önce ... Ltd. Şti."nde çalıştığını, şirketten alacaklı olduğunu, şirket ortaklarının kendisine güvendiğini, şirketleri adına çek düzenleyebileceğini söylediklerini, katılandan aldığı mallar karşılığında katılana borçlu olduğunu, şirket ortakları olan ..., ... ve ...’e, şirketleri adına alacağına mahsuben çek düzenlemek istediğini söylediğini, onların da rıza göstermesi üzerine çeki düzenlediğini, suç kastının olmadığını savunması; tanıklar ... ve ...’ın aşamalarda sanığın savunmalarını doğrulayan beyanlarda bulunmaları karşısında; ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu" nun 30.03.1992 gün ve 80/98 sayılı kararında da belirtildiği üzere, belgede sahtecilik suçlarında önceden verilen rıza üzerine borçlu yerine onun imzasının atılmasında zarar verme bilinç ve iradesi ile hareket edilmediğinden suç kastından söz edilemeyeceği gibi rızanın açık veya zımni olabileceği cihetle, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek biçimde belirlenmesi bakımından, suça konu çekin keşide edildiği tarihte şirketi münferit olarak temsile yetkili olduğu anlaşılan ...’in tanık olarak beyanı alınarak, sanığın şirket adına çek düzenlemesine ilişkin rızasının olup olmadığı ve suça konu çek dışında şirket adına daha önce benzer şekilde çek keşide edip etmediğinin ve bunların karşılığının ödenip ödenmediğinin sorulmasından sonra sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik araştırma ile mahkûmiyetine hükmedilmesi yasaya aykırı;
2) Kabule göre de;
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.