Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2017/15187 Esas 2020/2307 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/15187
Karar No: 2020/2307
Karar Tarihi: 17.02.2020

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2017/15187 Esas 2020/2307 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İş Mahkemesi tarafından görülen bir dava sonucunda verilen kararın temyizen incelenmesi istenilmiştir. Dosyadaki delillerle karara dayanak olan kanuni gerektirici sebepler doğrultusunda davalının temyiz itirazları kabul edilemez bulunmuştur. Davacı tarafından açılan belirsiz alacak davası niteliğindeki dava sonucu yıllık izin ücreti alacağının arttırılan miktarlarına talep artırım tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerektiği belirtilerek, hüküm fıkrasının düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. Sonuç olarak, hüküm fıkrasındaki yıllık izin ücretine ilişkin paragraf çıkarılmış ve yerine davacıya net 7,078.94 TL yıllık ücretli izin alacağı ödemesi yapılması hükmedilmiştir. Kararda, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3/2. maddesi ve 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltme yapılması gerektiği açıklanmıştır.

9. Hukuk Dairesi 2017/15187 E. , 2020/2307 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta; davacı tarafından açılan dava, kısmi eda, külli tespit talepli belirsiz alacak davası niteliğinde olduğundan, yıllık izin ücreti alacağının arttırılan miktarlarına talep artırım tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekirken, alacağınn tamamına dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi hatalı olup bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK"nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ:
Hüküm fıkrasının 1 numaralı bendinin yıllık izin ücretine ilişkin paragrafının hükümden çıkartılarak, yerine;
“Net 7,078,94 TL yıllık ücretli izin alacağından, 4000 TL"sinin dava tarihi olan 10.02.2015 tarihinden, bakiyesi net 3078.94 TL"sinin ise talep artırım tarihi olan 10.02.2016 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine," paragrafının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/02/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.