Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/2583 Esas 2022/12100 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
1- 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
2- Sanığın, mağdura ait akaryakıt istasyonundan 37,47 Türk Lirası değerinde yakıt alarak bedelini ödemeden kaçtığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında TCK’nın 145. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Eskişehir 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 14/03/2008 tarih ve 2006/541 Esas, 2008/94 Karar sayılı mahkumiyet kararına konu suçu işlediği sırada 18 yaşından küçük olması nedeniyle, TCK'nın 58/5. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağı ancak, adli sicil kaydında yazılı olan Eskişehir 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 05/07/2012 tarih ve 2010/223 Esas, 2012/222 Karar sayılı mahkumiyet kararının tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 13.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.