Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/33012 Esas 2013/3987 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın olay tarihinde gece vakti doktorluk yapan katılanın özel muayenehanesinde bulunan odasına girerek cüzdanı, aracının anahtarı ve araca ait trafik tescil belgesini alarak katılana ait araç ile olay yerinden ayrıldığı, müştekiye ait kredi kartı ile 800 TL"lik alışveriş yaptığı, olaydan sonra yakalandığında askerde olan arkadaşı Muzaffer Kayran"ın kimlik bilgilerini verdiği, parmak izi incelemesi suretiyle gerçek kimliğinin tespit edildiği sanığın 06.01.2007 tarihli sorgu hakimliğinde alınan, katılanın 14.03.2007 tarihli oturumda alınan beyanları ile tüm dosya kapsamından anlaşılmakla; sanık hakkında TCK"nın 116/2-4, 245 maddeleri uyarınca işyeri dokunulmazlığının ihlali ve kredi kartının kötüye kullanılması suçlarından, yine gerçekte Muzaffer Kayran isminde bir şahsın varlığının tespiti halinde TCK"nın 267/1 maddesi delaletiyle 268. maddesi uyarınca ""iftira"" suçundan, gerçekte böyle bir şahsın varlığının tespit edilememesi halinde ise TCK"nın 206. maddesi uyarınca ""yalan beyan"" suçundan zamanaşımı süresi içinde işlem yapılması olanaklı görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara ve gerekçeye göre; kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın olay tarihinde gece vakti doktorluk yapan katılanın özel muayenehanesinde bulunan odasına girerek cüzdanı, aracının anahtarı ve araca ait trafik tescil belgesini alarak katılana ait aracı çaldığının anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin bir bütün halinde TCK"nın 142/2-d, 143 maddelerindeki tek bir hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden TCK"nın 43. maddesi ile cezada arttırım yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükümden sanık hakkında TCK"nın 43. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak, TCK"nın 142/2-d maddesinden sanığa verilen 4 yıl hapis cezası aynı yasanın 143. maddesi uyarınca 1/6 oranında arttırılarak sonuç cezanın 4 yıl 8 ay hapis cezası olarak belirlenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.02.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi..