Yargıtay - Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/1274 Esas 2020/2435 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1274
Karar No: 2020/2435
Karar Tarihi: 12.03.2020

Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/1274 Esas 2020/2435 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların sahte fatura kullanmak suçlamasıyla yargılandığı bir davada, 2007 yılında işlenen suçtan hüküm açıklanmasının geri bırakılması, 2008 yılında işlenen suçtan ise sanıkların mahkumiyeti kararlaştırılmıştır. Bu kararda, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının temyiz edilemez olduğu belirtildikten sonra, 2008 suçuna ilişkin temyiz talebinin incelenmesine geçilmiştir. Dosyanın incelenmesi sonucunda, suçun işlendiği ve hüküm verilmesinin doğru olduğu kabul edilerek, sanık müdafinin itirazının reddedilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5560 sayılı Kanun
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/12. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi

11. Ceza Dairesi 2018/1274 E. , 2020/2435 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : 2007 takvim yılında işlenen suçtan; hükmün açıklanmasının geri bırakılması
2008 takvim yılında işlenen suçtan; mahkumiyet

1) Sanık hakkında “2007 takvim yılında sahte fatura kullanma” suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik sanık müdafinin temyiz talebinin incelenmesi:
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp, itiraz yasa yoluna tabi olduğu ve bu hususta itiraz merciince karar verildiği anlaşıldığından, dava dosyasının bu yönden incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2) Sanık hakkında “2008 takvim yılında sahte fatura kullanma” suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik sanık müdafinin temyiz talebinin incelenmesinde:
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler ile delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, vicdanî kanının deliller ve dosyadaki bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, fiile uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlenip uygulandığı, kurulan hükümde bir aykırılık bulunmadığı anlaşılmış; sanık müdafinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükmün ONANMASINA, 12.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.