MAHKEMESİ : GEBZE 4. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 22/05/2013
NUMARASI : 2012/889-2013/598



Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay"ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Kullanım kadastrosu sırasında D. İlçesi M.S.Mahallesi çalışma alanında bulunan 162 ada 7 parsel sayılı 416,56 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz, tapu kaydının beyanlar hanesine, 6831 sayılı Yasa"nın 2/B maddesi uyarınca orman sınırları dışına çıkarıldığı ve üzerindeki 4 katlı binanın 1 ve 2. katları O.. S.."in, 3 ve 4. katları M.. S.."in 2000 yılından beri müştereken kullanımlarında bulunduğu şerhi yazılarak arsa vasfıyla Hazine adına tescil edilmiştir. Davacı D.. S.., taşınmazın müşterek muristen intikal ettiği ve tüm mirasçıların hak sahibi olduğu iddiasına dayanarak dava açmıştır. Mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın hak düşürücü süre nedeniyle reddine karar verilmiş; hüküm, davacı D.. S.. tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece, tapunun beyanlar hanesine taşınmazın fiili kullanıcılarının 18.12.2002 tarihinde işlendiği, bu tarihten itibaren dava tarihine kadar hak düşürücü sürenin dolduğu gerekçesi ile yazılı şekilde karar verilmiş ise de, mahkemenin kabul ve değerlendirmesi dosya içeriğine uygun bulunmamaktadır. Dava açma, hak arama hürriyeti kapsamında bir "hak" olup, kullanım kadastrosu tespitlerine karşı askı ilan süresi geçtikten sonra, 3402 sayılı Yasa"nın 12/3. maddesinde yazılı 10 yıllık hak düşürücü süre içinde genel mahkemelerde dava açılmasını kısıtlayan bir yasa hükmü bulunmamaktadır. Kullanım kadastrosuna karşı askı ilan süresi içinde açılacak davalar da ise kadastro mahkemeleri görevlidir. Somut olayda; çekişmeli taşınmaz hakkında, 3402 sayılı Kadastro Kanunu"nun 5831 sayılı Yasa ile değişik (Ek Madde 4.) maddesi uyarınca yapılan çalışmalar kapsamında 26.7.2012 tarihinde kullanım kadastrosu tutanağı düzenlenmiş ve 26.09.2012-30.10.2012 tarihleri arasında askı ilanına çıkarılmıştır. Eldeki dava, tutanak kesinleştikten sonra 28.12.2012 tarihinde, 3402 sayılı Yasa’nın Ek 4. maddesi kapsamında fiili kullanıcının tespiti istemi ile genel mahkemede açıldığına göre davanın esası hakkında bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmiş olması isabetsiz olup, davacının temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde bulunduğundan kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz karar harcının talep halinde temyiz edene iadesine, 14.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.