MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının, davalı işyerinde asistan müdür olarak çalıştığını, 15 yıllık sigortalılık süresi ve 3600 gün prim ödeme koşulunu yerine getirmesi nedeniyle ... 08/10/2012 tarihli yazısına istinaden ... "nin 09/10/2012 tarihli ve 32248 yevmiye numaralı ihtarnamesi ile davalı işverenden kıdem tazminatı talebinde bulunduğunu, aynı gün iş akdine son verdiğini belirterek, davalı tarafından ödenmeyen kıdem tazminatı ile kullanmadığı izinlere karşılık yıllık izin ücreti alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının emekliliğine esas 11 yıl 11 ay 28 gün kıdem süresi bulunduğunu, kıdem tazminatı talebinde haksız olduğunu, davacının 3 gün üst üste işe gelmediğinden iş akdinin haklı olarak feshedildiğini, davacının yıllık izin alacağının son maaşı ile birlikte banka hesabına yatırıldığını, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılama sonunda, sigortalılığı 06.10.1997 tarihinde başlayan, ancak 18 yaşını sonra dolduran ve 18 yaşına göre 15 yıl koşulu gerçekleşmeyen davacının kıdem tazminatına hak kazanmadığı gerekçesi ile kıdem tazminatı talebinin reddine yıllık izin ücreti alacağının kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davacı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Uyuşmazlık davacının 1475 sayılı İş Kanunu’nun 14/1.5 maddesi uyarınca yaş hariç emeklilik koşullarını taşıyığ taşımadığı noktasında toplanmaktadır.
1475 sayılı yasaya 4447 sayılı yasa ile eklenen 5. bentte, "506 Sayılı Kanunun 60 inci maddesinin birinci fıkrasının (A) bendinin (a) ve (b) alt bentlerinde öngörülen yaşlar dışında kalan diğer şartları veya aynı Kanunun Geçici 81 inci maddesine göre yaşlılık aylığı bağlanması için öngörülen sigortalılık süresini ve prim ödeme gün sayısını tamamlayarak kendi istekleri ile işten ayrılmaları nedeniyle" işçilerin kıdem tazminatına hak kazanabileceği hükme bağlanmıştır. Düzenlemenin amacı, pirim ödeme ve sigortalılık süresi yönünden emeklilik hakkını kazanmış olsa da, diğer bir ölçüt olan emeklilik yaşını beklemek zorunda olan işçilerin, bundan böyle çalışma olmaksızın işyerinden ayrılmaları halinde kıdem tazminatı alabilmelerini sağlamaktır. İşçi ayrıldığı tarihte sigortalılık süresini ve prim gün sayısını tamamlamış ise kıdem tazminatına hak kazanacaktır. Hakkın kötüye kullanılmadığı sürece işçinin herhangi bir neden belirterek veya neden belirtmeden ayrılması, iş sözleşmesini önel vererek sonlandırması, kıdem tazminatını hak kazanmasını etkilememelidir. Zira yasadan doğan bir hakkı bulunmaktadır. İşçinin daha sonra bunu belgelendirmesi ve işverene sunması, kıdem tazminatına hak kazanılmasını ortadan kaldırmaz.
Söz konusu düzenlemede, yaş hariç prim gün sayısı ve belirli süreli çalışma getirilmiş ve bu şartların başlangıcı bir yaş koşuluna bağlanmamıştır. Davacının sigortalılık başlangıcı 18 yaşından küçük de olsa 1997 yılıdır. Bu tarihe göre fesih tarihinde 15 yılını doldurmuştur. Prim gün sayısı koşulu da gerçekleştiğine göre emekli maaşı bağlanmasını etkileyen 18 yaşın ölçüt alınması doğru değildir. Davacı kıdem tazminatına hak kazanmıştır. Kaldı ki kurum yazısı ile de bu sabittir. Kıdem tazminatı isteminin reddi hatalıdır.
Kabule göre; harç ve vekalet ücretlerinin, kabul ve red oranına göre ayrıca tevzi bürosunun belirlediği harca esas değer gözetilmeden hatalı hesaplanması da ayrı bir bozma nedenidir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.