Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/388 Esas 2022/12075 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 tarihli ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
1- İddianame ile sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan 5237 sayılı TCK’nın 116/2. maddesinin uygulanması talebi ile dava açıldığı halde, aynı Kanun’un 116/4. maddesinin uygulanma ihtimaline göre ek savunma hakkı verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurularak 5271 sayılı CMK’nın 226. maddesine aykırı davranılması,
2- Dosya kapsamına göre, iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 116/4. maddesi uyarınca belirlenen temel ceza üzerinden aynı Kanun’un 119/1-c maddesi uyarınca artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 13/06/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.